مبارک آمد بازی بدیع طرفه شکار از نیشابوری قصیده 209
1. مبارک آمد بازی بدیع طرفه شکار
از آشیانهٔ شرع محمد مختار
ای جهان را از قوام‌الدین مبارک یادگار از نیشابوری قصیده 210
1. ای جهان را از قوام‌الدین مبارک یادگار
روز نو بر تو مبارک‌باد و جشن نو بهار
بازآمد از سفر به حضر صدر روزگار از نیشابوری قصیده 211
1. بازآمد از سفر به حضر صدر روزگار
با عصمت و عنایت و تأیید کردگار
چون شمردم یازده منزل ز راه روزگار از نیشابوری قصیده 212
1. چون شمردم یازده منزل ز راه روزگار
منزلی دیدم مبارک وز منازل اختیار
این مهرگان فرخ و جشن بزرگوار از نیشابوری قصیده 213
1. این مهرگان فرخ و جشن بزرگوار
فرخنده باد و میمون بر شاه روزگار
از هیبت شمشیر تو ای شاه جهاندار از نیشابوری قصیده 214
1. از هیبت شمشیر تو ای شاه جهاندار
شد رایت بدخواه نگونبخت و نگونسار
هرکه را باشد ز دولت بخت نیک آموزگار از نیشابوری قصیده 215
1. هرکه را باشد ز دولت بخت نیک آموزگار
همچو سلطان معظم خوش‌گذارد روزگار
امسال در آفاق دو عید است به یک بار از نیشابوری قصیده 216
1. امسال در آفاق دو عید است به یک بار
بر ملت و دولت اثر هر دو پدیدار
چیست آن کوه زمین‌پیما و باد راهوار از نیشابوری قصیده 217
1. چیست آن کوه زمین‌پیما و باد راهوار
باره‌ای صحرانورد و مرکبی دریاگذار
ای تاج دین و دنیا ای فخر روزگار از نیشابوری قصیده 218
1. ای تاج دین و دنیا ای فخر روزگار
بر تو خجسته باد چنین عید صدهزار
بی‌روح پیکری است گه جنگ جان شکار از نیشابوری قصیده 219
1. بی‌روح پیکری است گه جنگ جان شکار
بی‌دود آتشی است گه رزم پرشرار
چون وزارت یافت صدر روزگار از شهریار از نیشابوری قصیده 220
1. چون وزارت یافت صدر روزگار از شهریار
تهنیت گویم وزارت را به صدرِ روزگار