فرخنده باد و میمون این مجلس منور از نیشابوری قصیده 163
1. فرخنده باد و میمون این مجلس منور
بر شهریار گیتی شاهنشه مظفر
خدای هر چه دهد بنده را ز فتح و ظفر از نیشابوری قصیده 164
1. خدای هر چه دهد بنده را ز فتح و ظفر
به‌دین پاک دهد یا به عقل یا به هنر
بر طرف مه از عنبر چنبر کشد آن دلبر از نیشابوری قصیده 165
1. بر طرف مه از عنبر چنبر کشد آن دلبر
هرگه که کشد چنبر بر طرف مه از عنبر
ای شه پیروزبخت ای خسرو پیروزگر از نیشابوری قصیده 166
1. ای شه پیروزبخت ای خسرو پیروزگر
ای همه شاهان به خدمت پیش تو بسته کمر
آن مشک تابدار چه چیز است بر قمر از نیشابوری قصیده 167
1. آن مشک تابدار چه چیز است بر قمر
وآن درّ آبدار چه چیز است در شکر
رای خاقان معظم شهریار دا‌دگر از نیشابوری قصیده 168
1. رای خاقان معظم شهریار دا‌دگر
در جهان از روشنایی هست خورشیدی دگر
هرکس که دید چهرهٔ آن ترک سیمبر از نیشابوری قصیده 169
1. هرکس که دید چهرهٔ آن ترک سیمبر
از گُلسِتان باغ نخواهد گلی ببر
شمسِ ملوکِ عالم، شهزادهٔ مظفر از نیشابوری قصیده 170
1. شمسِ ملوکِ عالم، شهزادهٔ مظفر
میر ستوده خصلت، شاه گزیده اختر
فری عید مسلمانان و فرخ جشن پیغمبر از نیشابوری قصیده 171
1. فری عید مسلمانان و فرخ جشن پیغمبر
همایون و مبارک باد بر سلطان نیک‌اختر
گر نکشی سر ز برم ای پسر از نیشابوری قصیده 172
1. گر نکشی سر ز برم ای پسر
عمر برم با تو به شادی بسر
عشق آن سنگین دل سیمین‌بر زرین‌کمر از نیشابوری قصیده 173
1. عشق آن سنگین دل سیمین‌بر زرین‌کمر
سنگ من برد و سرشکم سیم‌کرد و روی زر
سوگند خورده‌ام به سر زلف آن پسر از نیشابوری قصیده 174
1. سوگند خورده‌ام به سر زلف آن پسر
کز مهر او نتابم و عهدش برم بسر