ای بوجود تو زنده پیکر انعام از اثیر اخسیکتی قصیده 82
1. ای بوجود تو زنده پیکر انعام
کرده جلال تو شهربند، بر اوهام
ای بر همه دشمنان مُقدم از اثیر اخسیکتی قصیده 83
1. ای بر همه دشمنان مُقدم
اکرمت جمال خیر مَقدم
چون بر آهیخت سرور اجرام از اثیر اخسیکتی قصیده 84
1. چون بر آهیخت سرور اجرام
از سر چرمه غروب لکام
ماولی پرور عدو کاهیم از اثیر اخسیکتی قصیده 85
1. ماولی پرور عدو کاهیم
تاج بخش عجم عربشاهیم
باز بر اوج سخن تازم و موجی بزنم از اثیر اخسیکتی قصیده 86
1. باز بر اوج سخن تازم و موجی بزنم
زانکه چون ابر گرانبار دفین عدنم
اگر چو قوس قزح جمله تن، دهان دارم از اثیر اخسیکتی قصیده 87
1. اگر چو قوس قزح جمله تن، دهان دارم
وگر چو چشمهٔ خورشید صد زبان دارم
چون شب بآفتاب رخ شاه داد جان از اثیر اخسیکتی قصیده 88
1. چون شب بآفتاب رخ شاه داد جان
یک رنگ شد قبای گهر بفت آسمان
جهان را هم جهان بانی است، پیدابین و پنهان دان از اثیر اخسیکتی قصیده 89
1. جهان را هم جهان بانی است، پیدابین و پنهان دان
که زیر گنبد نیلی، پدید آورد چار ارکان
طفل نه ای چند از این، دایه نا مهربان از اثیر اخسیکتی قصیده 90
1. طفل نه ای چند از این، دایه نا مهربان
گاه قماط بهار گه کفن مهرگان
ای صف شمشاد تو تاخته بر ارغوان از اثیر اخسیکتی قصیده 91
1. ای صف شمشاد تو تاخته بر ارغوان
گل ز پی بند کیت بسته کمر بر میان
تا نفس عیسوی زاد نسیم از دهان از اثیر اخسیکتی قصیده 92
1. تا نفس عیسوی زاد نسیم از دهان
مرده ی یکساله شاخ یافت دگر ره روان
دوش چو برد آفتاب دست به تیغ یمان از اثیر اخسیکتی قصیده 93
1. دوش چو برد آفتاب دست به تیغ یمان
کرد سحر ترکتاز بر سپه زنگیان