در گلشن ایام نسیمی ز وفا نیست از اثیر اخسیکتی قصیده 24
1. در گلشن ایام نسیمی ز وفا نیست
در دیده افلاک نشانی ز حیا نیست
یک ره به نشمری که جهانی مشمر است از اثیر اخسیکتی قصیده 25
1. یک ره به نشمری که جهانی مشمر است
ملک از برادرت به مصیبت برادر است
ای خرد را خاک درگاه تو اکسیر نجات از اثیر اخسیکتی قصیده 26
1. ای خرد را خاک درگاه تو اکسیر نجات
خوانده حق برخطه عالم تو را اقضی القضات
اقتدارش رایت خورشید بر گردون زده است از اثیر اخسیکتی قصیده 27
1. اقتدارش رایت خورشید بر گردون زده است
بارگاهش خیمه جمشید بر هامون زده است
مرا دلی است زصد گه نهاده بر ره حاج از اثیر اخسیکتی قصیده 28
1. مرا دلی است زصد گه نهاده بر ره حاج
بباجشان شده لکن طمع نداشته باج
خسرو توران گشای، روی بایران نهاد از اثیر اخسیکتی قصیده 29
1. خسرو توران گشای، روی بایران نهاد
خام کمندش لکام بر سر شیران نهاد
هر آن کسوت که بر بالای نعمان الزمان زیبد از اثیر اخسیکتی قصیده 30
1. هر آن کسوت که بر بالای نعمان الزمان زیبد
بر دامن، ز دل باید ره جیب از روان زیبد
در دیده ی زمانه، نشان حیا نماند از اثیر اخسیکتی قصیده 31
1. در دیده ی زمانه، نشان حیا نماند
در سینه سپهر، امید وفا نماند
ای کلک تو بر لوح عطارد زده ابجد از اثیر اخسیکتی قصیده 32
1. ای کلک تو بر لوح عطارد زده ابجد
عنوان نسب نامه آدم باب وجد
کار دو گیتی بکام صدر اجل باد از اثیر اخسیکتی قصیده 33
1. کار دو گیتی بکام صدر اجل باد
جایگه دشمنانش صدر، اجل باد
ای عید ملک و ملت عیدت خجسته باد از اثیر اخسیکتی قصیده 34
1. ای عید ملک و ملت عیدت خجسته باد
عالم بسعی تیغ تو از فتنه رسته باد
ای آفتاب عالم روزت خجسته باد از اثیر اخسیکتی قصیده 35
1. ای آفتاب عالم روزت خجسته باد
عالم بنو، ز ظلمت بیداد رسته باد