ساقی قدحی از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 37
1. ساقی قدحی ورنه حزین خواهم مرد
مدهوش کنم ورنه چنین خواهم مرد
ساقی قدحی از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 38
1. ساقی قدحی که گر بتان ناز کنند
مستان به نیاز کار خود ساز کنند
ساقی به بهشت از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 39
1. ساقی به بهشت اگر چه راهم بدهند
خواهم می از آن چشم سیاهم بدهند
ساقی می اگر از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 40
1. ساقی می اگر ز ساغر جم باشد
ور درد محبت از خم غم باشد
ساقی دل من از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 41
1. ساقی دل من طمع زیاری ببرید
و ز بخت امید سایه داری ببرید
ساقی قدحی از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 42
1. ساقی قدحی که سوز داغم نرود
تا روغن باده در چراغم نرود
ساقی سر اگر از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 43
1. ساقی سر اگر جدا به تیغ از تو بود
خونبار دو دیده ام چو تیغ از تو بود
ساقی قدحی از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 44
1. ساقی قدحی که هر که بیدار بود
امید حیاتش از لب یار بود
ساقی ز ادب از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 45
1. ساقی ز ادب مست تو گر دور بود
خونش بخورند اگر چه منصور بود
ساقی بتو از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 46
1. ساقی بتو گر شویم همدم چه شود
زخم دل ما رسد بمرهم چه شود
ساقی ز غم از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 47
1. ساقی ز غم تو هر که مدهوش شود
خاموش بود اگر چه در جوش بود
ساقی چو بکف از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 48
1. ساقی چو بکف جام شرابی گیرد
از بهر دل جگر کبابی گیرد