ساقی ببهشت از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 13
1. ساقی ببهشت اینهمه مشتاقی چیست
جنت می ساقی بود و باقی چیست
ساقی قدحی از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 14
1. ساقی قدحی که آنکه اینخاک سرشت
خط بر سر ما بمستی و عشق نوشت
ساقی قدحی از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 15
1. ساقی قدحی که شمع دل درنگرفت
تاز آتش می زندگی از سر نگرفت
ساقی دل ما از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 16
1. ساقی دل ما که شادی از غم نشناخت
جز جام می از نعیم عالم نشناخت
ساقی شب عیش از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 17
1. ساقی شب عیش است و مه افروخته است
می ده که فلک بکینه آموخته است
ساقی چکنم از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 18
1. ساقی چکنم که دل کبابم ز غمت
مدهوش تر از مست شرابم ز غمت
ساقی دل من از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 19
1. ساقی دل من که دانه مهر تو کاشت
مهر تو نهفته تا ابد خواهد داشت
ساقی ز درت از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 20
1. ساقی ز درت نظر نخواهیم گرفت
گر هم بکشی حذر نخواهیم گرفت
ساقی به برم از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 21
1. ساقی به برم گر بت یاقوت لبست
ور آب خضر بجای آب عنب است
ساقی ز میی از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 22
1. ساقی ز میی که لعلت او را ساقیست
دل برنکنم تا دمی از من باقیست
ساقی می رخسار از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 23
1. ساقی می رخسار تو جان همه است
دلدار منست و دلستان همه است
ساقی غم من از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 24
1. ساقی غم من بلند آوازه شدست
سر مستی من برون ز اندازه شدست