ساقی بحیات از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 25
1. ساقی بحیات جان کسی رهبر نیست
ور نیز به از می و ساغر نیست
ساقی نظری از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 26
1. ساقی نظری که دل ز اندیشه تهیست
شیران همه رفتند و سر بیشه تهیست
ساقی که رخش از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 27
1. ساقی که رخش ز جام جمشید به است
مردن برهش ز عمر جاوید به است
ساقی که لبش از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 28
1. ساقی که لبش مفرح یاقوت است
دلرا غم او قوت و جان را قوت است
ساقی دل من از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 29
1. ساقی دل من ز مرده فرسوده ترست
کو زیر زمین ز من دل آسوده ترست
ساقی حذر از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 30
1. ساقی حذر از غم توام آه که نیست
صبرم ز رخت حقست آگاه که نیست
ساقی دل من از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 31
1. ساقی دل من ز دست اگر خواهد رفت
بحرست ز خود کجا بدر خواهد رفت
ساقی گل و از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 32
1. ساقی گل و سبزه بس طربناک شدست
دریاب که هفته دگر خاک شدست
ساقی می کهنه از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 33
1. ساقی می کهنه یار دیرین منست
بی دختر رز عیش نه آیین منست
ساقی که هلاکم از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 34
1. ساقی که هلاکم ز غم هجرانت
هر جا که روی دست من و دامانت
ساقی قدحی از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 35
1. ساقی قدحی که کار دنیا همه هیچ
این گفت و شنید و جنگ و غوغا همه هیچ
ساقی که ز از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 36
1. ساقی که ز آفتاب رخ مستم کرد
چون ذره بلند میشدم پستم کرد