رباعیات در دیوان اشعار اهلی شیرازی

1 با همچو منی که همسخن خواهد بود من خاک رهم که یار من خواهد بود

2 اهلی مطلب پنبه داغ دل خویش کاین پنبه نصیب در کفن خواهد بود

1 با علم خدا عین یقین میباید چشم و دل و عقل خرده بین میباید

2 هر چیز که گویی به ازین میباید حقا که چنین نیست چنین میباید

1 هر کس که به دقن بدندان نگزید از باغ حیات میوه عمر نچید

2 آنان که به دقن فروشند به سیم زین به که فروشند چه خواهند خرید

1 گرخانه سیه زعشق او شد مخروش ور دیده سفید از انتظارش کم جوش

2 یوسف بسواد دیده از دست مده چشم از درم سیه چو یعقوب بپوش

1 گویم سخنی اگر ترا هوش بود زن جمله یکیست گر در آغوش بود

2 خورشید رخان بهل کسیرا بطلب کش سایه ز آفتاب روپوش بود

1 شهوت ضررش مگو که حالی پیداست از شیر ژیان خرد مثالی پیداست

2 از کوزه چو قطره قطره آب چکد آنروز که کوزه گشت خالی پیداست

1 ناید نفسم از دل غمساز درست کز چنگ شکسته ناید آواز درست

2 مشکن دل ما که به بمرهم نشود چون شیشه شکست کی شود باز درست

1 گردر تر و خشک دهر گشتی همه هیچ ور خار و گلی چو در گذشتی همه هیچ

2 گر ساده دلی ورت هزاران نقشست در بحر فنا چو غرقه گشتی همه هیچ

1 هرگز دلم از عشق پشیمان نشود با آنکه دمی زعشق شادان نشود

2 تا نقش بتان بتخته هستی هست این کافر دل سیه مسلمان نشود

1 در راه طلب کسی بجایی برسد کو سعی کند برهنمایی برسد

2 چون خدمت پیر کیمیای مس تست آن به که مست بکیمیایی برسد