مانیم چو غنچه سر فرو برده از اهلی شیرازی رباعی 25
1. مانیم چو غنچه سر فرو برده به جیب
باشد که دری گشاید از عالم غیب
...
ما مست ره و هوای دل طبع از اهلی شیرازی رباعی 26
1. ما مست ره و هوای دل طبع فریب
رخش هوس از فراز تازان بدنشیب
...
خوشباش که بر دوزخیان از اهلی شیرازی رباعی 27
1. خوشباش که بر دوزخیان روز حساب
از گیسوی خرد فرو هلد خواجه طناب
...
اهلی تو مراد از لب دلبر از اهلی شیرازی رباعی 28
1. اهلی تو مراد از لب دلبر مطلب
با زهر غمش بساز و شکر مطلب
...
خورشید سپهر بی زوالی از اهلی شیرازی رباعی 29
1. خورشید سپهر بی زوالی عشق است
مرغ چمن خجسته فالی عشق است
...
صد خانه ز خوناب دلم ویران از اهلی شیرازی رباعی 30
1. صد خانه ز خوناب دلم ویران است
وز گریه زار بیم صد چندان است
...
آنکس که بخوبان لب خندان از اهلی شیرازی رباعی 31
1. آنکس که بخوبان لب خندان دادست
خون جگری بدردمندان دادست
...
آبی زدم مسیح یارت شده از اهلی شیرازی رباعی 32
1. آبی زدم مسیح یارت شده است
بخشیدن جان همیشه کارت شده است
...
هر دل که اسیر محنت اوست از اهلی شیرازی رباعی 33
1. هر دل که اسیر محنت اوست خوشست
هر سه که غبار آن سر کوست خوشست
...
هر کس که ملامتی سرانجام از اهلی شیرازی رباعی 34
1. هر کس که ملامتی سرانجام وی است
از داغ محبت دلارام وی است
...
آنکس که خطا از کلک گهر از اهلی شیرازی رباعی 35
1. آنکس که خطا از کلک گهر بار نوشت
اول الف قامت دلدار نوشت
...
از گلشن عیش جام مقصود از اهلی شیرازی رباعی 36
1. از گلشن عیش جام مقصود که جست؟
تا لاله صفت چهره بخوناب نشست
...