طاوس اگر بجلوه پر باز از اهلی شیرازی رباعی 253
1. طاوس اگر بجلوه پر باز کند
ور کبک خرامیش بصد ناز کند
آن شمع دمی ز چشم روشن از اهلی شیرازی رباعی 254
1. آن شمع دمی ز چشم روشن نرود
کاین سیل سرشک تا بدامن نرود
هر دل که درو مهر کسی ریش از اهلی شیرازی رباعی 255
1. هر دل که درو مهر کسی ریش کند
از پرتو عشق روشنی پیشه کند
تا دل غم جان داشت بدلبر از اهلی شیرازی رباعی 256
1. تا دل غم جان داشت بدلبر نرسید
تا خاک نگشت سر بدان در نرسید
در هودج عشق عقل واپس از اهلی شیرازی رباعی 257
1. در هودج عشق عقل واپس نرسد
از عقل کسی بچرخ اطلس نرسد
گاهم ره بتخانه نکو می‌آید از اهلی شیرازی رباعی 258
1. گاهم ره بتخانه نکو می‌آید
گاهم ز در تو های و هو می‌آید
دل کز تو پریچهره مشوش از اهلی شیرازی رباعی 259
1. دل کز تو پریچهره مشوش باشد
افغان نکند گر چه در آتش باشد
کس نیست که کشته ایماه از اهلی شیرازی رباعی 260
1. کس نیست که کشته ایماه نشد
روشن بتو غیر ناله و آه نشد
دل آینه دار ترک و تاجیک از اهلی شیرازی رباعی 261
1. دل آینه دار ترک و تاجیک بود
زشت است اگر آینه تاریک بود
اهلی که ره علم و هنر میسپرد از اهلی شیرازی رباعی 262
1. اهلی که ره علم و هنر میسپرد
خواهد که ز عرش نام او برگذرد
هر کو غم آنسرو سرافراز از اهلی شیرازی رباعی 263
1. هر کو غم آنسرو سرافراز خرید
از سروقدان دگر کجا ناز خرید
گر کشته شویم بر تو باری از اهلی شیرازی رباعی 264
1. گر کشته شویم بر تو باری نرسد
بر دامن همت تو خاری نرسد