از آل علی هر چه ترا دل از اهلی شیرازی رباعی 157
1. از آل علی هر چه ترا دل باشد
از شاه خراسان همه حاصل باشد
« والتین » به حسن قسم از اهلی شیرازی رباعی 158
1. « والتین » به حسن قسم ز معبود غنی است
« زیتون » به حسین و این سخن یافتنی است
صید حرم دل همگی نور و از اهلی شیرازی رباعی 159
1. صید حرم دل همگی نور و صفاست
هر فتنه که هست از سگ نفس هواست
هر چند که کار شیخ بر نیکو از اهلی شیرازی رباعی 160
1. هر چند که کار شیخ بر نیکو عملیست
چشم من مست بر عطای ازلیست
اهلی اگرت آرزوی آب بقاست از اهلی شیرازی رباعی 161
1. اهلی اگرت آرزوی آب بقاست
سرچشمه آن محبت آل عباست
اهلی که نظر یافته از از اهلی شیرازی رباعی 162
1. اهلی که نظر یافته از آل عباست
از آل علی همیشه کارش به صفاست
هر جا که مزار و مرقد آل از اهلی شیرازی رباعی 163
1. هر جا که مزار و مرقد آل عباست
آن خاک شریف قبله اهل صفاست
خواهی بگذری چابک و چست از اهلی شیرازی رباعی 164
1. خواهی بگذری چابک و چست
میزان عمل بکف نگهدار درست
ای دیو هوس رفته ترا در از اهلی شیرازی رباعی 165
1. ای دیو هوس رفته ترا در رگ و پوست
گر پاک نیی لاف محبت نه نکوست
آدم که جبلی از قضا زلت از اهلی شیرازی رباعی 166
1. آدم که جبلی از قضا زلت اوست
دارد مرضی که زلت از علت اوست
هر سجده که میکنی پی خدمت از اهلی شیرازی رباعی 167
1. هر سجده که میکنی پی خدمت دوست
گاهی که بترتیب کنی لایق اوست
شیریست درنده نفس سرکش از اهلی شیرازی رباعی 168
1. شیریست درنده نفس سرکش که تراست
گیر سیر بود ترا بر او حکم کجاست