به نیک و بد مشو ایخواجه غمگین هم از اهلی شیرازی قطعه 49
1. به نیک و بد مشو ایخواجه غمگین هم
که در جهان همه چیزی ز حال میگردد
زندگی شاخی است سبز و با رفیقان است خوش از اهلی شیرازی قطعه 50
1. زندگی شاخی است سبز و با رفیقان است خوش
هر که ماند بی رفیقان شاخ بی برگی بود
دم عیسی که می خرد امروز از اهلی شیرازی قطعه 51
1. دم عیسی که می خرد امروز
چو خران رخت خوب میباید
کسی بکعبه رود کز صفای سینه پاک از اهلی شیرازی قطعه 52
1. کسی بکعبه رود کز صفای سینه پاک
سر نیاز نهد کعبه را سجود کند
عارف عیسی نفس نام و نشان گم میکند از اهلی شیرازی قطعه 53
1. عارف عیسی نفس نام و نشان گم میکند
کافت اندر شهرت و در صحبت مردم بود
کسی که صاحب عقل است هوشیار بود از اهلی شیرازی قطعه 54
1. کسی که صاحب عقل است هوشیار بود
همیشه خاطر شاعر به جان نگه دارد
کلک اهلی همچو مژگانش در افشان دایم است از اهلی شیرازی قطعه 55
1. کلک اهلی همچو مژگانش در افشان دایم است
این نه بهر آن بود کو صاحب دفتر شود
تمام لذت عالم چو دانه و دام است از اهلی شیرازی قطعه 56
1. تمام لذت عالم چو دانه و دام است
خوش آن هما که بدین دام رو نمیآرد
مرغان عرش بر سر طوبی نشسته اند از اهلی شیرازی قطعه 57
1. مرغان عرش بر سر طوبی نشسته اند
چون مرغ دل اسیر هوی و هوس نی اند
ایکه گویی که بحسن سخن من اهلی از اهلی شیرازی قطعه 58
1. ایکه گویی که بحسن سخن من اهلی
اضطرابی ننمود و لب تحسین نگشود
جوان معرکه نادیده یی و میگویی از اهلی شیرازی قطعه 59
1. جوان معرکه نادیده یی و میگویی
که پیش بازوی من شیر بیشه سست بود
در شعر هر که از پی معنی خاص رفت از اهلی شیرازی قطعه 60
1. در شعر هر که از پی معنی خاص رفت
شیری است که بقوت خود در شکار شد