نه دیده مثل تو دیده نه از اهلی شیرازی غزل 1250
1. نه دیده مثل تو دیده نه کس نشان داده
فرشته خوی و پریروی و آدمیزاده
ساقیا، باده بدین مست از اهلی شیرازی غزل 1251
1. ساقیا، باده بدین مست دل افتاده مده
مستم از خون دل خود دگرم باده مده
جدایی از درت جانا بزهر از اهلی شیرازی غزل 1252
1. جدایی از درت جانا بزهر آلوده تیرم به
که چون دور از تو خواهم ماند باری گر بمیرم به
سرو من بنمای قد و خجلت از اهلی شیرازی غزل 1253
1. سرو من بنمای قد و خجلت شمشاد ده
برفشان دستی برقص و عالمی بر باد ده
تا ساقی گلهذار رفته از اهلی شیرازی غزل 1254
1. تا ساقی گلهذار رفته
دست و دل ما ز کار رفته
زلف سیه شانه کن جام مدامی از اهلی شیرازی غزل 1255
1. زلف سیه شانه کن جام مدامی بده
سلسله عشق را باز نظامی بده
ساقیا می بقدح ریز و ببد از اهلی شیرازی غزل 1256
1. ساقیا می بقدح ریز و ببد مست مده
مصلحت نیست جز این مصلحت از دست مده
نوح اگر طوفان او افسانه از اهلی شیرازی غزل 1257
1. نوح اگر طوفان او افسانه مردم شده
صد چو آن طوفان در آب دیده ما گم شده
ای با سگت فرشته دم از بندگی از اهلی شیرازی غزل 1258
1. ای با سگت فرشته دم از بندگی زده
تنها نه او که هرکه دم از زندگی زده