مقطعات در دیوان اشعار ادیب الممالک فراهانی

1 شنیده ام که شهی با وزیر خود میگفت که علم و فضل کلید خزانه هنر است

2 درخت تلخ ز پیوند تربیت در باغ به میوه شکرین جاودانه بارور است

3 وزیر گفت سرشت ستوده باید از انک به کور دادن آیینه جهد بی ثمر است

4 مسلم است که هیچ اوستاد نیارد ساخت برنده جوهری از آهنی که بدگهر است

1 ز تیز کیان فایده است آن بروت که چون بادگیر کشد تیغ تیز

2 بدست بزرگان ز بس ریخت آب نباشد چنو در جهان آبریز

1 دریغ آن ناصرالدین شاه و استبداد دورانش عزیز حضرت سلطان امین بزم خاقانش

2 ز فراشان قرمزپوش و دژخیمان بدهیبت چماق شاطر و چوب قرقچی در بیابانش

3 گهی در دشت دوشان تپه گه در مشکوی مشکین شکار آهو و صید گوزن و ناز جیرانش

4 شدن نخجیر را پویان به دام عنبرین مویان غزال چشم مهرویان پلنگ و ساری اصلانش

1 به و لله و به با لله و به تا لله بسی جز کلام الله پر نور

2 به الیاس و به خضر و دشت کنعان به موسی و شب تار و که طور

3 به تخت کیقباد و تاج جمشید به نور بامداد و شام دیجور

4 به صلصائیل و میکائیل و جبریل به عزرائیل و اسرافیل و ناقور

1 بار خدایا مگیر سایه خود را از سر این کودکان خفته در این مهد

2 وین ملک ملک بخش را که شبانروز دارد در انتظار کار جهان جهد

3 عهدش جاوید کن به گیتی و جاوید بر ما منت نه از ادامه این عهد

4 پر شکر و شهد کن مذاقش ازیراک کرده مذاق جهان پر از شکر و شهد

1 خازن صندوق عدلیه شدی تا بداند مؤمن و گبر و جهود

2 کز برای مرده ات تا بیست پشت اندرین صندوق جز لعنت نبود

1 به گرد پارس حصاری ز پارسا گردست که عشق آنجا معمار و عقل شاگردست

2 در آن رواق مثلث به روزگار دراز گروهی از خرد و هوش و جان دل گردست

3 بهشت را نستانم بگردی از ره فارس که فارس معدن یاقوت و کان گوگردست

در سفر دوم که بآذربایجان آمده بودم این قطعه را از تبریز به کردستان خدمت خداوندزاده آقای عبدالحسین خان امیر تومان که به سالارالملک ملقب است و ایالت کردستان به وی مفوض می باشد فرستادم و در آن بر سبیل مطایبه اشعاری است بر اینکه میرزاعلی اکبر وقایع نگار که خود را در این دولت بقلب صادق الملکی ملقب کرده اسم مرا که صادق است به تقلب فرا گرفته. ,

2 خدا یگانا از دستبرد چرخ دغل سه سال نام من از نامه ی جهان گم شد

3 چو از صحیفه ایام محو شد نامم دلم چو دیده ز اندیشه در تلاطم شد

4 برای یافتن وی بدست باد صبا کتابتم به خراسان و ساوه و قم شد

1 چشم مست تو مگر یپرم بمب انداز است یا ز ترکان صحیح النسب قفقاز است

2 چشم مستی که تو داری همه دارند ولی این روش در همه ساده رخان ممتاز است

3 دست خالی زده ام توپ به سودای تو من گر تو خیرم نکنی مشت من اینجا باز است

1 خسروا کرده فلک خوار و زبونم چندان که برون آمدن از خانه ندانم هرگز

2 خاک در دیده ام افشانده حوادث آنسان که بجز اشک بصر زو نفشانم هرگز

3 ور ازین سخت ترم چرخ گلو بفشارد راز دل در بر دونان نتوانم هرگز

4 جان دهم پیش تو کم خواجه والا گهری غیری ار جان دهدم می نستانم هرگز