مقطعات در دیوان اشعار ادیب الممالک فراهانی

1 از سر این شهریار تاج بنازد وز قدم شاه تخت عاج بنازد

2 تا ملک آید به باغ ملک خرامان سرو شود در سجود و کاج بنازد

3 چون به عدالت زده خراج ستاند در کنف شه ده از خراج بنازد

1 چو بر شد هفت ساعت ثلث کم از شام دوشنبه شد اندر نیم شب ناگه چراغ صبحگه روشن

2 نهم از ماه شوال المکرم بود کز فره سپهر سلطنت را کرد ماهی چارده روشن

3 ز گردون ولیعهدی مهم سرزد بنام ایزد که شد از پرتو رویش وثاق مهر و مه روشن

4 بماناد این پسر یارب به گیتی جاودان اندر از او جان ملک خرم بدو چشم سپه روشن

1 در بوستان سروش همی روید از درخت وز آسمان ببارد دانش ز ماه و هور

2 تابد هنر ز گوی گریبان بخردان چون ماه نو ز چرخ و می کهنه از خنور

3 با فر شهریار تواناست پای لنگ وز توتیای مهرش بیناست چشم کور

4 دانا چنانکه تشنه شتابد در آبگاه تازد به خاک راه شهنشه ز راه دور

1 ای نصر خدا مرا به مقصود رسان مگذار شوم رهین خویشان و کسان

2 تو قلب و زبان مستشاری امروز والمرء باصغریه قلب و لسان

1 تو مپندار شه مظفر مرد شاه با عدل و داد کی میرد

2 عالمی را گرفته بود به عدل رفت تا عالم دیگر گیرد

1 به عیسی بگو کز خرش پی ببرد کزین بیش در کشت آدم نچرد

2 خرت را خدا دیده و شاخ داده که ناف خران را به شاخش بدرد

3 نه تنها خرت شاخ دارد چو گاوان که همچون پلنگان و شیران بغرد

4 بکش نعلهای خرت را که ترسم براقی کند سوی گردون بپرد

1 خداوندا در این فیروز ایوان صباحت شاد و خرم بخت پیروز

2 بنانت خامه دارد عنبر آمیز بیانت نامه آرد دانش آموز

3 زهی کز بندگی در آستانت شدم دانش پژوه و حکمت اندوز

4 پی تبریک سال نو در آن بار زمین را بوسه دادم روز نوروز

1 من نه آن مرغم که صیاد در بندم کشد در هوای دانه خالی و دام طره ای

2 نی کتانم کز فروغ خود بسوزاند تنم بدری اندر چارده یا ماهی اندر غره ای

3 آفتابی بودم اندر آسمان اقتدار تافت بدری تا به رقص آمد دلم چون ذره ای

1 ز«ده مویز» کسی کو طلب کند گندم چو ابلهی است که جوید ز یاسمین گشنیز

2 مویز زاده تاک است و نان سلاله خاک نژاد خاکی خوار است و نسل تاک عزیز

3 به حکم آنکه خدایم ز اولین فطرت بداده دانش و فرهنگ و هوش و رای و تمیز

4 ز«ده مویز» نخواهم از این سپس گندم ولیک خواهم آب گشاده را ز مویز

1 مردم ایران دو فرقه اند که هر یک تخم امل را درون مزرعه دارند

2 قومی مشروطه خواه گشته و بر دوش چتر ظفر با شعاع و شعشعه دارند

3 فرقه دیگر ز ارتجاع جهان را گاه به تضییق و گه به توسعه دارند

4 هر دو پی عادت جراید ملی شور بنی عامربن صعصعه دارند