مقطعات در دیوان اشعار ادیب الممالک فراهانی

1 مگرد ای پسر گرد دانش که دانش تنت غرق اندوه تا گردن آرد

2 ره ابلهی جوی کآیین فکرت ترا روز تا شب به خون خوردن آرد

3 تو خر زای و خر میر و خر زی که گردون پس از هفتصد سال خر مردن آرد

1 تا که سردار اسعد اندر ری زد علم چون بر آسمان مریخ

2 نعره توپ و بانگ صاعقه زد بر رخ ظلم سیلی توبیخ

3 دهن جور دوخت با مسمار گوش نیرنگ و حیله کوفت به میخ

4 شاخ بیداد را بنیروی داد کند از ریشه و فکند از بیخ

1 شنیده ام که ز کشک و کدو برانی را کنیز مطبخ « بوران » برای مامون پخت

2 هر آنکه زان پس آمخت و پخت بورانی ز دست پخته خالیگران وی آمخت

3 کنون سزد که برانی خوران ترانه کنند که شاد باد بمینو روان بوراندخت

1 سپه را گاه زاری بر سپهسالار اعظم شد که از سوگش دل شه خسته و پشت سپه خم شد

2 نه یک تن کم شد از ایران که مانا صد هزاران تن که هر یک بر هزاران تن فزود اندر هنر گم شد

3 بنال ای چرخ بازاری و کن اشک از بصر جاری که از مرگ برادر داغ بر دل صدر اعظم شد

1 تاریخ جلوس شه مظفر آن خسرو آفتاب تمکین

2 جستم ز خرد نکو سرائید لفظی خوش و گفته نوآیین

3 گفتا که دو سال دیگر ار تخت از شاه شهید داشت تزیین

4 تاریخ جلوس شاه نو بود نامش یعنی «مظفرالدین »

1 دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد کز حضرت سلیمان عشرت اشارت آمد

2 امروز جای هر کس پیدا شود ز خوبان کان ماه مجلس افروز زیب صدارت آمد

3 برپاست مجلس عیش دریاب وقت دریاب هان ای زبان کشیده وقت تجارت آمد

1 بخوان و خانه ات گر شکر و زر شود خرمن گدا و دزد ناید

2 باین راه دراز و لقمه تلخ مرا پا رنج و دندان مزد باید

1 من که بی تاج و تخت و گنج و سپاه در اقالیم سبعه سلطانم

2 بی قیاس مقام و منصب و مال بنده مصطفی قلی خانم

1 پیش آن صاحب فرخنده بنالم به از آنک خاضع امر فلان بنده بهمان باشم

2 صدر دیوان وزارت اگرم بپذیرد در اقالیم سخن صاحب دیوان باشم

3 ای خداوند خود انصاف بده شایسته است که من اینسان بغم دهر گروگان باشم

4 با چنین عزت و شأن و شرف و استغنا در پی رزق جدا از شرف و شأن باشم

1 به دستش گاه تیغ و گاه خامه به پیشش گه کتاب و گاه دفتر

2 سنان در خدمتش با خامه همدوش قلم در حضرتش با تیغ همسر

3 گزیده خاطرش از فضل صد فصل گشوده بر رخش از علم صد در

4 نفرساید دلش در خدمت شاه نیاساید تنش از کار لشکر