آخر ای ایرانیان از ادیب الممالک فراهانی غزل 72
1. آخر ای ایرانیان ای مردمان باشرف
از چه رو دادید اینسان ملک ایران را ز کف
...
روزگار از بسکه از ادیب الممالک فراهانی غزل 73
1. روزگار از بسکه حلقومم فشارد ای ملک
عنقریب این تن بسختی جان سپارد ای ملک
...
روزگار زن جلب از ادیب الممالک فراهانی غزل 74
1. روزگار زن جلب پرور خرابست ای ادیب
چشمه ای از دور اگر بینی سرابست ای ادیب
...
آفرین باد بر از ادیب الممالک فراهانی غزل 75
1. آفرین باد بر سروش الملک
که از او عاطل است هوش الملک
...
امیر یا غم بدرت از ادیب الممالک فراهانی غزل 76
1. امیر یا غم بدرت بکاست همچو هلال
شدی ز مویه چو موی و شدی ز ناله چو نال
...
آن خمیری را کز از ادیب الممالک فراهانی غزل 77
1. آن خمیری را کز آب سلسبیل
با دم عیسی سرشته جبرئیل
...
ملک درویشی نه از ادیب الممالک فراهانی غزل 78
1. ملک درویشی نه پنداری که بی لشکر گرفتم
این ولایت من بآه خشک و چشم تر گرفتم
...
ای که گفتی ملک از ادیب الممالک فراهانی غزل 79
1. ای که گفتی ملک درویشی نه بی لشکر گرفتم
با سپاه اشک و فوج آه این کشور گرفتم
...
بیا که عید عرب از ادیب الممالک فراهانی غزل 80
1. بیا که عید عرب جفت شد به عید عجم
رسید لشکر نوروز واضحی از پی هم
...
گر چه دارم مردمی از ادیب الممالک فراهانی غزل 81
1. گر چه دارم مردمی بسیار ازین مردم نیم
همچو دیوان نیز با چنگال و شاخ و دم نیم
...
ای برق نژاد آهن از ادیب الممالک فراهانی غزل 82
1. ای برق نژاد آهن اندام
مغناطیس عقول و افهام
...
چو توفیق و تایید از ادیب الممالک فراهانی غزل 83
1. چو توفیق و تایید حی قدیم
بحاجی علی النقی شد ندیم
...