قطعات ظهیر فاریابی

1 پناه ملت اسلام و قطب آل رسول تویی که قدر تو بر آسمان زبون گردد

2 چو از کمان نظر تیر نطق بگشایی دل فحول جهان از نهیب خون گردد

3 اگر کنم به مَثَل در حکاتت تقصیر برین طریق مرا عقل رهنمون گردد

4 کسی که وجه سباحت تمام نشناسد به گرد ساحل بحر محیط چون گردد؟

1 ای فلک سر بدان درآورده که تو گویی که خاک پای من است

2 زینت آسمان و زیور ماه عکس جام جهان نمای من است

3 سایبان سپهر نُه پوشش آستان در سرای من است

4 حجتی کان زبان فتنه ببست سر تیغ جهانگشای من است

1 خدایگان همه خسروان روی زمین تویی که طبع لطیفت سراچه قدم است

2 در اهتمام تو آسوده اند جمله جهان از ان جناب رفیع تو قبله کرم است

3 قضا به نام تو پرداخت دفتر اقبال صدای نویت ملکت صریر آن قلم است

4 کمینه بنده درگاه اگر چه رنجور است خدایگان جهان خسرو مسیح دم است

1 ای فلک قدری که هر شب رای رو شنت دیدبانان افق را دیده ها حیران کند

2 آفرینش چون قلم سر بر خط فرمان نهد چون دبیر خاص نامت بر سر فرمان کند

3 جاهت ار گیرد حضیض ماه را در اهتمام از کمال رفعتش چون ذروه کیوان کند

4 زخمهای چرخ را انعام تو مرهم نهد دردهای ظلم را انصاف تو درمان کند

1 ای قضا صولتی که در عالم آنچه حکمت کند قدر نکند

2 و آنچه با خلق می کند سعیت با چمن شبنم مطر نکند

3 شرف ذاتیت چنان آمد کاندرو سلطنت اثر نکند

4 هر که خاطر گماشت بر کینت جز به جان بی گمان خطر نکند

1 خورشید صدور عصر،صدرالدین بی لطف تو جان عدوی تن باشد

2 واندر حرم حمایت حفظت دوران سپهر مؤتمن باشد

3 ذات تو و چار صفّه ارکان عیسی و سرای اَهرمن باشد

4 جود تو و الماس محتاجان یعقوب و نسیم پیرهن باشد

1 خدایگانا جایی رسیدی از رفعت که چرخ پایه قدر تو درنمی‌یابد

2 ز آفتاب عجب مانده‌ام که می‌تابد مگر ز نور ضمیرت خبر نمی‌یابد؟

3 به درگاه تو مقیم است فتح از آنکه به حق چو درگه تو مقام دگر نمی‌یابد

4 تویی که نصرت دینی و بر مخلاف دین به جز ز تیغ تو دولت ظفر نمی‌یابد

1 ای شبت پر قدرتر از روز عید روز عیدت فرخ و فرخنده باد

2 وی زمین درگهت چون آسمان آسمانت زیر پی افکنده باد

3 سرورا شاها خداوندا لبت سال و ماه و روز و شب پر خنده باد

4 فر یزدان گشته ای ای شهریار فر یزدان بر سرت پاینده باد

1 ای تو را در وجوه شمع و شکر نقد هر کیسه کاسمان بر دوخت

2 چشم گردون ندید روی وجود تا قضا شمع دولتت بفروخت

3 هین که پروانه های وعده تو جمله در شمع انتظار بسوخت

1 فرمانده اکابر دنیا بهاءدین دوران جاه و عمر تو را انقراض نیست

2 تا آفتاب دولت تو ارتفاع یافت کار مخالفان تو جز انخفاض نیست

3 از بس که چرخ مدح تو در دیده ها نبشت بر دیده ها بجز ز سواد و بیاض نیست

4 در حل و عقد حبل متین است حکم تو زان همچو رشته قدرش انتقاض نیست