دنیا چو یکی خانه و جای همه است از فرخی یزدی رباعی 49
1. دنیا چو یکی خانه و جای همه است
وین خانه غم سراسرای همه است
تشکیل جهان ز روی بی انصافی است از فرخی یزدی رباعی 50
1. تشکیل جهان ز روی بی انصافی است
چون دستخوش تجمل اشرافی است
عالم همه عابدند و معبود یکی است از فرخی یزدی رباعی 51
1. عالم همه عابدند و معبود یکی است
دنیا همه ساجدند و مسجود یکی است
دنیا که مقر حکمفرمائی توست از فرخی یزدی رباعی 52
1. دنیا که مقر حکمفرمائی توست
سعی و عملش اصل خودآرائی تست
تا پایه معرفت نهادیم ز دست از فرخی یزدی رباعی 53
1. تا پایه معرفت نهادیم ز دست
یک سر به ره جهل فتادیم ز دست
این جعبه که آرا همه در دامن اوست از فرخی یزدی رباعی 54
1. این جعبه که آرا همه در دامن اوست
چون دور سپهر بیوفایی فن اوست
آن جعبه که رأی خلق گنجینه اوست از فرخی یزدی رباعی 55
1. آن جعبه که رأی خلق گنجینه اوست
بیمهری روزگار از کینه اوست
ای جعبه که سرنوشت ما در ید توست از فرخی یزدی رباعی 56
1. ای جعبه که سرنوشت ما در ید توست
مقصود عموم تابع مقصد توست
ای توده که جهل در سرشت من و توست از فرخی یزدی رباعی 57
1. ای توده که جهل در سرشت من و توست
هشدار که گاه زرع و کشت من و توست
یا دوست دشمنند یا دشمن دوست از فرخی یزدی رباعی 58
1. یا دوست دشمنند یا دشمن دوست
از دست رها مکن چو من دامن دوست
آن عهد که بسته شد میان من و دوست از فرخی یزدی رباعی 59
1. آن عهد که بسته شد میان من و دوست
بشکسته شد از فتنه اهریمن و دوست
چون مرکز ثقل ما بجز مجلس نیست از فرخی یزدی رباعی 60
1. چون مرکز ثقل ما بجز مجلس نیست
آنکس که به مجلس نبود خاضع کیست