تا چند کسل از غم بیهوده از فرخی یزدی رباعی 325
1. تا چند کسل از غم بیهوده شویم
تا کی به هوای نفس آلوده شویم
...
با دولت نو رسم کهن می گویم از فرخی یزدی رباعی 326
1. با دولت نو رسم کهن می گویم
عیب دگران و خویشتن می گویم
...
تا چند توان به ناتوانان از فرخی یزدی رباعی 327
1. تا چند توان به ناتوانان دیدن
جور و ستم جهان ستانان دیدن
...
با نخل خوشی همیشه پیوند از فرخی یزدی رباعی 328
1. با نخل خوشی همیشه پیوند بزن
می با دل شاد و جان خرسند بزن
...
ای دوست به دیوار کسی مشت از فرخی یزدی رباعی 329
1. ای دوست به دیوار کسی مشت مزن
دشمن چو شوی به شیر انگشت مزن
...
ای دل شکن آتش به دل تنگ مزن از فرخی یزدی رباعی 330
1. ای دل شکن آتش به دل تنگ مزن
بر شیشه ارباب وفا سنگ مزن
...
یاری که کج و دوروست، شمشیرش از فرخی یزدی رباعی 331
1. یاری که کج و دوروست، شمشیرش کن
گر راست نشد نشانه تیرش کن
...
گر تکیه کنی بر دم شمشیر از فرخی یزدی رباعی 332
1. گر تکیه کنی بر دم شمشیر مکن
بی دغدغه بازی به دم شیر مکن
...
طوفان می نسیان از این نوش از فرخی یزدی رباعی 333
1. طوفان می نسیان از این نوش مکن
فحش عرب و حرف عجم گوش مکن
...
هرگز دل کس را به عبث تنگ از فرخی یزدی رباعی 334
1. هرگز دل کس را به عبث تنگ مکن
تا صلح شود بجنگ آهنگ مکن
...
ای توده عمل باهمم عالیه از فرخی یزدی رباعی 335
1. ای توده عمل باهمم عالیه کن
بگذشته گذشت صحبت از حالیه کن
...
ای ملت آرین وفاداری کن از فرخی یزدی رباعی 336
1. ای ملت آرین وفاداری کن
در خدمت نوع خود فداکاری کن
...