رباعیات در دیوان اشعار فرخی یزدی

1 ای آنکه تو را گفته ما باور نیست ور هست ز جبن قدرت کیفر نیست

2 با منطق و مدرک بشنو ناله ما گر گوش رئیس‌الوزرایی کر نیست

1 یک دم دل من ز غصه آسوده نشد وین عقده ناگشوده بگشوده نشد

2 این دامن پاک چاک چاکم هرگز الا ز سرشک دیده آلوده نشد

1 این جعبه که آرا همه در دامن اوست چون دور سپهر بی‌وفایی فن اوست

2 از بس که به این و آن دهد وعده وصل خون دو هزار کشته در گردن اوست

1 هر چند افق زمانه روشن نبود تکلیف جهانیان معین نبود

2 در قرن طلائی نکند آدم روی در مملکتی که راه آهن نبود

1 گر رشته سعی و کار پیوند شود افکار عموم شاد و خرسند شود

2 با بودجه کافی و جدیت ما باید بلدیه آبرومند شود

1 با خلق خدا شریک غم باید شد سربار بدوش دوست کم باید شد

2 خواهی ببری گوی معارف خواهی درگاه عمل پیشقدم باید شد

1 مظلوم کشی طریقه محتشم است قانون شکنی پیشه اهل ستم است

2 هر سر که به احترام قانون خم شد در مسلک ارباب قلم محترم است

1 هر خانه که شادیش بجز غم نبود ویرانی آن خرابه پر کم نبود

2 نقش در و دیوار ندارد حاصل از بهر عمارتی که محکم نبود

1 هر رأی که با دادن سیم آوردند آه دل مسکین و یتیم آوردند

2 صندوق لواسان چو بسی بود علیل نظار برای او حکیم آوردند

1 در این ره سخت گر شود پای تو سست از دست شکستگان شوی رنجه درست

2 هر چیز که خواستی مهیا کردند گر مرد هنروری کنون نوبت تست