رباعیات در دیوان اشعار فرخی یزدی

1 یک دم دل ما غمزدگان شاد نشد ویرانه ما از ستم آباد نشد

2 دادند بسی به راه آزادی جان اما چه نتیجه ملت آزاد نشد

1 سرمایه اغنیا اگر کار کند با زحمت دست کارگر کار کند

2 جانم به فدای دست خون آلودی کز بهر سعادت بشر کار کند

1 درد هر چو ما کسی بدین ذلت نیست وین ذلت لایزال بیعلت نیست

2 هست از طرف ملت بی علم قصور تقصیر همین ز جانب دولت نیست

1 ما را همه از دو کون یک گوشه بس است در راه طلب عزم متین توشه بس است

2 از کشته روزگار و از خرمن دهر یک دانه کفایت است و یک خوشه بس است

1 گر سائس ملک با کیاست باشد دارای درایت و فراست باشد

2 مابین دو همسایه بباید ناچار مایل بتوازن سیاست باشد

1 چون پرده خون دامن رنگین من است چون رشته کوه بار سنگین من است

2 آنکس که ز دست غم نمی گردد شاد با بی سروپائی دل غمگین من است

1 در دهر کسی چو ما بدین ذلت نیست وین ذلت بی کرانه بیعلت نیست

2 دولت ز که جلب نفع سرمایه کند وقتی که ز فقر نامی از ملت نیست

1 تا چند به جور و ظلم تصمیم کنید در کیسه خویشتن زر و سیم کنید

2 هر منفعتی که حاصل مملکت است خوبست که عادلانه تقسیم کنید

1 اسرار نهفته گر نگفتی بهتر وین راز نگفته گر نهفتی بهتر

2 کز بهر زمامدار امروزی نیست سرمایه‌ای از پوست کلفتی بهتر

1 عاقل که جز اقدام لزومی نکند غمناک دل غریب و بومی نکند

2 داند که حکومتی نگردد ثابت تا تکیه بر افکار عمومی نکند