رباعیات در دیوان اشعار فرخی یزدی

1 درد و غم خوبان جوان پیرم کرد بد عهدی آسمان زمینگیرم کرد

2 من ماندم و من با همه بدبختیها ای مرگ بیا که زندگی سیرم کرد

1 ای جعبه که سرنوشت ما در ید توست مقصود عموم تابع مقصد توست

2 امروز که بی‌طرف شوی با بد و خوب فرداست که خوب و بد ز خوب و بد توست

1 دوشینه لوای صلح افراشته شد در مزرع دل تخم صفا کاشته شد

2 اصلاح وزیر جنگ با پارلمان نیکو قدمی بود که برداشته شد

1 یاران ز می غرور، مستی نکنید چون پای دهد دراز دستی نکنید

2 اکنون که شدید «سوسیالیست » مآب خودخواهی و اشراف پرستی نکنید

1 هر مملکتی در این جهان آباد است آبادیش از پرتو عدل و داد است

2 کمتر شود از حادثه ویران و خراب هر مملکتی که بیشتر آزاد است

1 رسم و ره مستوفی اگر خوب نبود نزد همه کس این همه محبوب نبود

2 هنگام زمامداری او باید از داخله و خارجه مرعوب نبود

1 تا بخت من و تو خواب‌تر از همه است چشم تو و من پرآب‌تر از همه است

2 هرچند ادارات خرابند ولیک عدلیه ما خراب‌تر از همه است

1 آنانکه بقانون شکنی مشغولند پیش وکلا ز خوب و بد مسئولند

2 آنروز که اعتماد مجلس شد سلب از شغل وزارت همگی معزولند

1 تا خدمت ابناء بشر پیشه ماست آزادی و صلح و سلم اندیشه ماست

2 آنکس که کند ریشه بیداد و ستم از مزرع ویران جهان تیشه ماست

1 هر خویش چو نقش در و دیوار نشد از نقشه بیگانه خبردار نشد

2 یک عمر بر این ملت خواب آلوده فریاد و فغان زدیم بیدار نشد