رایت شهریار دین گستر از وطواط قصیده 82
1. رایت شهریار دین گستر
سایه افگند بر جهان یکسر
علاء دولت خوارزمشاه دین پرور از وطواط قصیده 83
1. علاء دولت خوارزمشاه دین پرور
که آفتاب جلالست و آسمان هنر
مایهٔ نصرت ، آفتاب ظفر از وطواط قصیده 84
1. مایهٔ نصرت ، آفتاب ظفر
سایهٔ ایزد ، افتخار بشر
امروز شد صحیفهٔ اقبال پر نگار از وطواط قصیده 85
1. امروز شد صحیفهٔ اقبال پر نگار
و امروز شد طلیعهٔ اسلام کامگار
ای بسته و گشاده بسی دشمن و حصار از وطواط قصیده 86
1. ای بسته و گشاده بسی دشمن و حصار
در هر دو حال باد ترا کردگار یار
ای زتیغ بی قرار تو ممالک را قرار از وطواط قصیده 87
1. ای زتیغ بی قرار تو ممالک را قرار
صفحهٔ دولت ز آثار حمیدت پر نگار
ای زمان را پادشاه و ای زمین را شهریار از وطواط قصیده 88
1. ای زمان را پادشاه و ای زمین را شهریار
پادشاه نامداری ، شهریار کامگار
ای سمن ساق ترک سیم عذار از وطواط قصیده 89
1. ای سمن ساق ترک سیم عذار
تیغ از کف بنه ، قدح بردار
ای ملک را ثنای صدر تو کار از وطواط قصیده 90
1. ای ملک را ثنای صدر تو کار
وی ملک را هوای قدر تو بار
بنشاند باد فتنه ز شمشیر آبدار از وطواط قصیده 91
1. بنشاند باد فتنه ز شمشیر آبدار
فرمانده ملوک ، خداوند روزگار
پناه ملک عجم ، شهریار دولت یار از وطواط قصیده 92
1. پناه ملک عجم ، شهریار دولت یار
چراغ دین عرب ، پادشاه گیتی دار
چیست آن شکل آسمان کردار؟ از وطواط قصیده 93
1. چیست آن شکل آسمان کردار؟
کآفتاب اندرو گرفته قرار