زهی بجود تو ایام از رشیدالدین وطواط قصیده 105
1. زهی بجود تو ایام مکرمت مشهور
خهی بسعی تو اعلام محمدت معمور
ای بتو چشم مکرمات از رشیدالدین وطواط قصیده 106
1. ای بتو چشم مکرمات قریر
قدر تو بر فلک نهاده سریر
ای بتو چشم مکرمات از رشیدالدین وطواط قصیده 107
1. ای بتو چشم مکرمات قریر
قدر تو بر فلک نهاده سریر
ای دولت جوان ترا از رشیدالدین وطواط قصیده 108
1. ای دولت جوان ترا بنده چرخ پیر
در قبضهٔ ارادت تو آسمان اسیر
ای مجیر دین ایزد از رشیدالدین وطواط قصیده 109
1. ای مجیر دین ایزد ، کایزدت بادا مجیر
در معالی بی عدیلی ، در مکارم بی نظیر
تاح دولت ، ای جوان از رشیدالدین وطواط قصیده 110
1. تاح دولت ، ای جوان بی نظیر
از تو عاقل تر نباشد هیچ پیر
خسرو ملک بخش کشور از رشیدالدین وطواط قصیده 111
1. خسرو ملک بخش کشور گیر
که ز خلقش بعدل نیست نظیر
زهی در نیکویی روی از رشیدالدین وطواط قصیده 112
1. زهی در نیکویی روی تو معجز
دل من گشت عشقت را مجاهز
ای در نظم گشته از از رشیدالدین وطواط قصیده 113
1. ای در نظم گشته از تو فراز
در عدل تو بر خلایق باز
در هجر روی و لعل از رشیدالدین وطواط قصیده 114
1. در هجر روی و لعل تو،ای لعبت طراز
بر روی زرد کرده ام از خون دل تراز
هست ایام شمس دین از رشیدالدین وطواط قصیده 115
1. هست ایام شمس دین نوروز
هست بر کامها دلش فیروز
زهی فروخته حسن از رشیدالدین وطواط قصیده 116
1. زهی فروخته حسن تو در جهان آتش
زده مرا غم تو در میان جان آتش