شهی که نقش نگین از رشیدالدین وطواط قصیده 117
1. شهی که نقش نگین جلال شد نامش
همه ملوک زمانه اسیر در دامش
...
ای شاه، جهانی شده‌ای از رشیدالدین وطواط قصیده 118
1. ای شاه، جهانی شده‌ای تو ز بدایع
در ذات تو موصوف شد اوصاف طبایع
...
هست اعلام علم را از رشیدالدین وطواط قصیده 119
1. هست اعلام علم را رافع
تاج دین، سید عرب رافع
...
ای چو چرخ بیستون از رشیدالدین وطواط قصیده 120
1. ای چو چرخ بیستون رفیع
وی چو کوه بیستون صدرت منیع
...
ای ز اخلاف تو تازه از رشیدالدین وطواط قصیده 121
1. ای ز اخلاف تو تازه گشته آثار سلف
مملکت را چون تو نآمد از سلف هرگز خلف
...
پادشاهی کوست ایمان از رشیدالدین وطواط قصیده 122
1. پادشاهی کوست ایمان را کنف
پادشاهان را به جاه او شرف
...
ایا بفضل و کرم در از رشیدالدین وطواط قصیده 123
1. ایا بفضل و کرم در جهان شده معروف
ضمیر پاک ترا بر نهان چرخ وقوف
...
ای صدر سروران زمانه از رشیدالدین وطواط قصیده 124
1. ای صدر سروران زمانه به اتفاق
جود تویی نهایت و بر تویی نفاق
...
ای وزیر عالم و عادل از رشیدالدین وطواط قصیده 125
1. ای وزیر عالم و عادل ، ضیاء الدین عراق
نیست مانند تو در صدر خراسان و عراق
...
شبی که هست کف او از رشیدالدین وطواط قصیده 126
1. شبی که هست کف او خزانهٔ ارزاق
ز طبع اوست وجود مکارم الاخلاق
...
ای کرم را کف نهاده از رشیدالدین وطواط قصیده 127
1. ای کرم را کف نهاده طریق
نیست بی طاعت تو هیچ فریق
...
ای ز حلم تو ساکنی از رشیدالدین وطواط قصیده 128
1. ای ز حلم تو ساکنی در خاک
گام ننهاده چون تویی در خاک
...