ای حریم صدر تو ترسندگان را چون حرم از وطواط قصیده 141
1. ای حریم صدر تو ترسندگان را چون حرم
از تو گشته بیضهٔ خوارزمشاهی محترم
که کرد کار کرم مرد وار در عالم ؟ از وطواط قصیده 142
1. که کرد کار کرم مرد وار در عالم ؟
که کرد اساس ممالک ممهد و محکم ؟
مفخر ملک عرصهٔ عالم از وطواط قصیده 143
1. مفخر ملک عرصهٔ عالم
گوهر تاج گوهر آدم
ای از کمال جاه تو ایام را نظام از وطواط قصیده 144
1. ای از کمال جاه تو ایام را نظام
وی از وفور علم تو اسلام را قوام
ای بحقل و عقد تو اسباب دولت را قوام از وطواط قصیده 145
1. ای بحقل و عقد تو اسباب دولت را قوام
وی بامر و نهی تو احوال ملت را نظام
ای بملک تو زینت ایام از وطواط قصیده 146
1. ای بملک تو زینت ایام
وی ز تیغ تو نصرة اسلام
چه حیله سازم ؟ کز من گسست یار سلام از وطواط قصیده 147
1. چه حیله سازم ؟ کز من گسست یار سلام
چه چاره ورزم ؟ کز من برید دوست پیام
اگر عنایت خسرو بود چنان گردم از وطواط قصیده 148
1. اگر عنایت خسرو بود چنان گردم
که بر خزاین اقبال قهرمان گردم
ای کفت بحر ایادی و دلت کان علوم از وطواط قصیده 149
1. ای کفت بحر ایادی و دلت کان علوم
در معلی ز تو آموخته افلاک رسوم
تویی که دل بتو کردند عاشقان تسلیم از وطواط قصیده 150
1. تویی که دل بتو کردند عاشقان تسلیم
سلیم باشد ، اگر جان بتو دهند ، سلیم
خلاف یافت زمین و زمان ز دست فتن از وطواط قصیده 151
1. خلاف یافت زمین و زمان ز دست فتن
بپادشاه زمین و بشهریار زمن