ای عادت تو همه جفای از رشیدالدین وطواط قصیده 164
1. ای عادت تو همه جفای من
یک باره گذاشته وفای من
...
ای غریو کوس تو در از رشیدالدین وطواط قصیده 165
1. ای غریو کوس تو در گوش بانگ ارغنون
جزع گشت فام از گرد خیلت گنبد فیروزه گون
...
چو از حدیقهٔ مینای از رشیدالدین وطواط قصیده 166
1. چو از حدیقهٔ مینای چرخ سقلاطون
نهفته گشت علامات چتر آینه گون
...
رمضان آمد و آورد از رشیدالدین وطواط قصیده 167
1. رمضان آمد و آورد ز فردوس برین
صد هزاران مدد خیر بر شاه زمین
...
قاهر اصحاب بدعت از رشیدالدین وطواط قصیده 168
1. قاهر اصحاب بدعت ، ناصر اعلام دین
صدر دولت را مغیت و اهل ملت را معین
...
قصر فرخندهٔ کمال‌الدین از رشیدالدین وطواط قصیده 169
1. قصر فرخندهٔ کمال‌الدین
هست در خرمی چو خلد برین
...
مقتدای همه زمان از رشیدالدین وطواط قصیده 170
1. مقتدای همه زمان و زمین
شاه غازی، علاء دولت و دین
...
بتی ، که ماه برد از رشیدالدین وطواط قصیده 171
1. بتی ، که ماه برد روشنی ز طلعت او
ربودن دل عشاق گشته صنعت او
...
خوارزمشه ، که هست از رشیدالدین وطواط قصیده 172
1. خوارزمشه ، که هست زمانه غلام او
دور سپهر و سیر ستاره بکام او
...
زهی خلق در لشکر از رشیدالدین وطواط قصیده 173
1. زهی خلق در لشکر آلای او
فلک پست با قدر والای تو
...
ای یک غلام تو به از رشیدالدین وطواط قصیده 174
1. ای یک غلام تو به گه حرب صد سپاه
اندر جوار جاه تو اسلام را پناه
...