هوا تیره است، آن از رشیدالدین وطواط قصیده 152
1. هوا تیره است، آن بهتر که گیری بادهٔ روشن
ز دست لعبت مهروی مشکین موی سیمین تن
...
اعلام چرخ برد بر از رشیدالدین وطواط قصیده 153
1. اعلام چرخ برد بر اطراف آسمان
دست ظفر بقوت تیغ خدایگان
...
ایا چرخ از حملهٔ از رشیدالدین وطواط قصیده 154
1. ایا چرخ از حملهٔ تو جهان
غلام جناب رفیعت جهان
...
ای در جلال قدر تو از رشیدالدین وطواط قصیده 155
1. ای در جلال قدر تو گشته چو آسمان
وی در جمال صدر تو گشته چو بوستان
...
ای خرم از مکارم از رشیدالدین وطواط قصیده 156
1. ای خرم از مکارم اخلاق تو جهان
منقاد امر و نهی تو اجرام آسمان
...
ای خلایق را پناه از رشیدالدین وطواط قصیده 157
1. ای خلایق را پناه و ای شرایع را امان
خسروان را مقتدایی، خسروی را قهرمان
...
ای دلبری، که نیست از رشیدالدین وطواط قصیده 158
1. ای دلبری، که نیست نظیر تو در جهان
جانی مرا و بلکه گران‌مایه تر ز جان
...
ای روی تو آفتاب از رشیدالدین وطواط قصیده 159
1. ای روی تو آفتاب تابان
بردی دل و نیست بر تو تاوان
...
فغان من از نعرهٔ از رشیدالدین وطواط قصیده 160
1. فغان من از نعرهٔ پاسبان
که افگند تعجیل در کاروان
...
منت خدای را ، که از رشیدالدین وطواط قصیده 161
1. منت خدای را ، که بتأیید آسمان
آمد بمستقر خلافت خدایگان
...
نظام حال زمانه از رشیدالدین وطواط قصیده 162
1. نظام حال زمانه ، قوام کار جهان
تمام گشت باقبال شهریار جهان
...
جانا ، طریق مهر از رشیدالدین وطواط قصیده 163
1. جانا ، طریق مهر و وفا اختیار کن
با ما بکوی مهر و وفا روزگار کن
...