جز مکارم زشمس دین ناید از وطواط قصیده 71
1. جز مکارم زشمس دین ناید
سیرت سروران چنین باید
تویی ، شها ، که بتو چرخ را نیاز آید از وطواط قصیده 72
1. تویی ، شها ، که بتو چرخ را نیاز آید
ببارگاه تو اقبال در نماز آید
عجل مجد دین ، صدر آل پیمبر از وطواط قصیده 73
1. عجل مجد دین ، صدر آل پیمبر
نظام معالی ، علی بن جعفر
ای از مکارم تو شده در جهان خبر از وطواط قصیده 74
1. ای از مکارم تو شده در جهان خبر
افگنده از سیاست تو آسمان سپر
ای در تو مقصد اهل هنر از وطواط قصیده 75
1. ای در تو مقصد اهل هنر
بر در تو حادثه نکند گذر
ای رایت مبارک تو آیت ظفر از وطواط قصیده 76
1. ای رایت مبارک تو آیت ظفر
اقبال را جناب رفیع تو مستقر
ای ز آب تیغ تو تازه ریاحین ظفر از وطواط قصیده 77
1. ای ز آب تیغ تو تازه ریاحین ظفر
وی بنور رأی تو روشن قوانین هنر
ای زگفتار تو پرداخته آیات هنر از وطواط قصیده 78
1. ای زگفتار تو پرداخته آیات هنر
وی زکردار تو افروخته رایات ظفر
ببرد از من بناگاهان هوای مهر آن دلبر از وطواط قصیده 79
1. ببرد از من بناگاهان هوای مهر آن دلبر
نشاط از جان قرار از دل توان از تن خرد از سر
بر آمد ز چرخ معالی دو اختر از وطواط قصیده 80
1. بر آمد ز چرخ معالی دو اختر
فزون گشته در عقد شاهی دو گوهر
جهان ظفر پادشا بو المظفر از وطواط قصیده 81
1. جهان ظفر پادشا بو المظفر
که رایت اسلام ازو شد مظفر
رایت شهریار دین گستر از وطواط قصیده 82
1. رایت شهریار دین گستر
سایه افگند بر جهان یکسر