ولدنامه سلطان ولد

1 اولیا را از این خدا فرمود نیستشان خوف از فنای وجود

2 در پناهم ز هر بلا ایمن خوش وسرمست در لقا ساکن

3 خنک آنکس که حق ورا یار است جان او مست و غرق انوار است

4 هر دمش از خدا رسد کامی برتر از دو جهان برد گامی

1 شرح این را اگر کنم بزبان آنچنان کو نبشت در دل و جان

2 آسمان و زمین ز هم بدرد هر دو را جان چو لقمه ‌ ای بخور

3 همه هستی فنا شود در حال همچنان کز جواب راست سؤال

4 نی زبان ماند و نه قیل و نه قال نی صور ماند و نه نقش و خیال

1 گفت من نیکخواه ایشانم مهربان با همه چو خویشانم

2 این سزای من است و کردارم عوض گل خلند چون خارم

3 وای بر قوم اگر کنم نفرین همه را مال و سررود هم دین

4 راستین شیخ همچو سر باشد غیر او قالب بشر باشد

1 گفته از صدق ما غلامانیم شاه خود را بعشق جویانیم

2 عاشقانیم سوی دوست رویم آن اوئیم پس برکه رویم

3 لابه ها کرده زین نسق شب و روز با دو چشم پر آب از سرسوز

4 گریۀ زارشان چو رفت از حد بانگ و افغانشان گذشت از ع د ّ

1 هرکه او پیشتر ز مرگ بمرد زنده گشت از خدا و جان را برد

2 رمز موتوا رسول از آن فرمود خنک او را که امر حق بشنود

3 مردنش زندگی جاوید است گر سها بود به ز خورشید است

4 هرکه او مرد پیشتر از مرگ گر گدا بود یافت صد بر و برگ

1 هر نبی را جدا نمازی بود جمله را گرچه یک نیازی بود

2 آن نیازو نماز روحانی که بده است آن چو روح پنهانی

3 هر زمانی بصورتی بنمود می جان را بهر قدح پیمود

4 گه بدیگ و گهی بکاسه و جام تا رسد در دهان و اندر کام

1 لیک ایشان که اهل دل باشند گرچه در جسم آب و گل باشند

2 یافتنشان بود عزیز و عظیم نی خ ضر را بعشق جست کلیم

3 نی محمد که بود شاه زمن بوی حق میکشید خوش زیمن

4 از یمن بوی جان شه قرنی بدلش چون رسید گفت ارنی

1 ای خدا دستگیر خلقان شو یک دم از لطف سوی ایشان شو

2 رحمت خویش را مداردریغ ماه خود را نهان مکن در میغ

3 همه رانی تو آفریدستی جمله را نه از عدم خریدستی

4 نی که صنع تواند هر زن و مرد برهان جمله را از این غم و درد

1 همچو کشتی ببحر مردم را میبرد سوی شهرها بی پا

2 اندر آن خفته کرده پای دراز ناگهان میزنند سر ز طراز

3 همچنین در حضور شیخ نشین عاقبت خویش غرق نور ببین

4 نی بایام سنگ لعل شود از تف آفتاب اگر نرود

1 همچو سنگ گ زین که لعل شود در خودی خود او نهفته ر ود

2 رهرو است آن ولی نهان ز نظر آخر کار چون شود جوهر

3 همه دانند کو ز راه دراز آمد و یافت این چنین اعزاز

4 عزت از سیر یافت نی ز سکون گر گزیدی سکون شدی مغبون