ولدنامه سلطان ولد

1 باز شیطان بصورتی دیگر زد در ایشان کدورتی دیگر

2 بعد چندین صفا و کشف عطا بعد چندین عروج سوی علا

3 مکر شیطان ببین که چونشان باز کرد بیزار از نمازو نیاز

4 رخت اعمال جمله را دزدید هر یکی زاعتقاد بر گردید

1 آن گروهی که زنده از دین اند همه بیدار خواب می ‌ بینند

2 طفل در خواب می ‌ بیند نان زانکه مقصود اوست آن بجهان

3 هرچه آید بخاطرت بیدار گه خوابت همان شود دیدار

4 عکس تو اهل دل ببیداری خوابها دیده در ره باری

1 کرد رجعت بروم باز آمد رفت چون کبک و همچو باز آمد

2 قطره اش چون فزود دریا شد بود عالی ز عشق اعلی شد

3 چون چنین شد مگو نیافت ورا کانچه می جست شد بر او پیدا

4 مطربان را بخواند از سراو بی سر و پا ببام و بر در او

1 کرد آهنگ و رفت جانب شام در پیش شد روانه پخته و خام

2 چون رسید اندر آن سفر بدمشق خلق را سوخت او ز آتش عشق

3 همه را کرد شیفته و مفتون همه رفتند از خودی بیرون

4 همه گشتند عاشقش از جان دیده در درد او دو صد درمان

1 باز با همدگر رفیق شدند باز از جان و دل شفیق شدند

2 تا رسیدند در جزیره بحر بر عمارت بزرگ همچون شهر

3 اندر آن جای یک پسر دیدند روی او خوب چون قمر دیدند

4 خیره ماندند هر دو در رخ او در حدیث و سؤال و پاسخ او

1 در چنین جوش یک مرید از او یافت قربت سوار گشت بکو

2 چه سوار و امیر بل شد شاه گ شت حاکم بمنزل و بر راه

3 رهروان زو شده ببرگ و نوا اهل منزل از او ببرده عطا

4 در وصال خدا قوی کامل نظرش کرده سنگ را قابل

1 نشنیدی که شاه جمله رسل مهدی و هادی و خفیر سبل

2 گفت روشن کماتعیشون دان در تموتون همان صفت برخوان

3 شخص از مرگ اگرچه بگدازد رخت هستی ز تن بپردازد

4 نشود بعد مرگ چیز دگر ز هر کی گردد از گداز شکر

1 همچنین بود قصۀ محمود با ایاز گزیدۀ مسعود

2 باژگون نعل ها نگر بجهان شاه اندر لباس بنده نهان

3 بنده بر تخت شسته همچو شهان شاه هم چون غلام بسته میان

4 نی غلط گفتم این نبود نکو که یک اند آن دو شه م بین شان دو

1 نزد یزدان چو بود مولانا از همه خاصتر بصدق و صفا

2 گشت راضی که روی بنماید خاص با او بر آن نیفزاید

3 طمع اندر کس دگر نکند مهر باقی ز دل برون فکند

4 غیر او را نجوید اندر دهر گرچه باشد فرید و زبدۀ عصر

1 باز کردیم از این حدیث دراز قصۀ شمس دین کنیم آغاز

2 چون غلوشان بر او ز حد بگذشت دشمنیشان ز حد و عد بگذشت

3 شمس تبریز رفت سوی دمشق تا شود پر دمشق و شام ز عشق

4 و ارهید از چنین خسان مرید جان خود را ز مکرشان بخرید