گفت ای موسی کلیم بدان از سلطان ولد ولدنامه 13
1. گفت ای موسی کلیم بدان
که بمن کرد همرهمی نتوان
باز با همدگر رفیق شدند از سلطان ولد ولدنامه 14
1. باز با همدگر رفیق شدند
باز از جان و دل شفیق شدند
نشنیدی حکایت ابلیس از سلطان ولد ولدنامه 15
1. نشنیدی حکایت ابلیس
که چرا دور گشت از تقدیس
همچنین بود قصۀ محمود از سلطان ولد ولدنامه 16
1. همچنین بود قصۀ محمود
با ایاز گزیدۀ مسعود
هست محمود خلق دو جهان از سلطان ولد ولدنامه 17
1. هست محمود خلق دو جهان
خودپرستان مث ا ل آن میران
ملک الموت چون بر او آید از سلطان ولد ولدنامه 18
1. ملک الموت چون بر او آید
تا که روحش ز جسم برباید
نشنیدی که شاه جمله رسل از سلطان ولد ولدنامه 19
1. نشنیدی که شاه جمله رسل
مهدی و هادی و خفیر سبل
باز گردو بگو حدیث خضر از سلطان ولد ولدنامه 20
1. باز گردو بگو حدیث خضر
چون شد از هجر او کلیم کدر
غرضم از کلیم مولاناست از سلطان ولد ولدنامه 21
1. غرضم از کلیم مولاناست
آنکه او بی نظیر و بیهمتاست
نزد یزدان چو بود مولانا از سلطان ولد ولدنامه 22
1. نزد یزدان چو بود مولانا
از همه خاصتر بصدق و صفا
در شناعت درآمدند همه از سلطان ولد ولدنامه 23
1. در شناعت درآمدند همه
آن مریدان بیخبر چو رمه