ولدنامه سلطان ولد

1 همه اجرام کون گشته حجاب بر اعادی حق نه بر احباب

2 نقش غیب اند این نقوش و صور پیش آن کس که اوست اهل نظر

3 پیش آنها که رد و کور دل ‌ اند مانده اندر جهان آب و گل اند

4 غیب را این صور نکرد پدید دیده ‌ شان یک نشان ز غیب ندید

1 از خدا جز ولی کجا ترسد مورکی کی ز اژدها ترسد

2 نرود موش پیش گربه دلیر لیک بی ترس میرود بر شیر

3 لایق گربه است موش پلید نکند قصد موش شیر عنید

4 خوف خلقان ز شحنه و عسس است آنکه ترسد ز حق غریب کس است

1 گرچه الاست منزل ره دان راه دیگر در اوست بی پایان

2 ره دو نوع است یک گذر ز خود است این چنین راه را کران و حداست

3 زانکه هستی تن بود محدود آخری دارد این جهان وجود

4 آخری نیست راه منزل را بینهایت بدان ره دل را

1 گر نمودی یکی بخلقان رو همه یکسان شدی ولی و عدو

2 خلق اغیار یار گ شتندی مونس و غمگسار گشتندی

3 بوالحکم از کجا شدی بوجهل همه دشوارها نمودی سهل

4 همه گلشن بدی نبودی خار کس ندیدی قرین یار اغیار

1 این جهان همچو لیل و آن چو نهار این بود چون دی آن بود چو بهار

2 خواب غفلت از آن شده است گران که می لیل بیحد است و کران

3 ساقی لیل خلق را ز شراب آن چنان کرده است مست و خراب

4 که بصد بانگ بر نمی ‌ خیزند و ز شقا خون خود همی ریزند

1 مادح خورشید مداح خود است که دو چشمم روشن و نامرمداست

2 دم خورشید جان ذم خود است که دو چشمم کور و تاریک و بداست

3 مصطفی گفت من نبی بودم در عدم گنج مخت ب ی بودم

4 بود در آب و گل هنوز آدم که بدم با خدای من همدم

1 مصطفی گفت هر که قومی را دوست دارد ز جان و دل بصفا

2 هست از ایشان گذر کن از ظاهر مؤمنش دان و گر بود کافر

3 گفت شخصی بلابه پیش رسول که منم در عنا ز نفس فضول

4 جز دروغ و سقط نمیگویم سوی خمر و زنا همی پویم

1 مصطفی گفت مؤمن است عزیز زانکه اوراست راستین تمییز

2 کیس است و ممیز آن طاهر نکند التفات بر ظاهر

3 گر بود صورتش چو مه زیبا ور بود در همه فنون دانا

4 ور بود خوی او خوش و شیرین همه بیرون و اندرون چون تین

1 هر ولیئی ز حق شده دریا گرچه اول چو قطره بد جویا

2 در تن چون سبوی دریا گشت بی ز تحت و ز فوق اعلا گشت

3 هر ولی را مقام لایق اوست هم کرامات او مطابق اوست

4 غرض از بحرها مقامات است هر یکی را چنان کرامات است