ولدنامه سلطان ولد
1 ناگهان شمس دین رسید بوی گفت انی زتاب نورش فی
2 ازورای جهان عشق آواز برسانید بی دف و بی ساز
3 شرح کردش ز حالت معشوق تا که سرش گذشت از عیوق
4 گفت اگر چه بباطنی تو گرو باطن باطنم من این بشنو
1 غم دنیا مخور زیان دارد غم دین خور که سود آن دارد
2 جان بکاهد ز غصه دنیا دل ببالد ز انده عقبی
3 بهر حق رنج هست گنج عظیم بهر دنیا بود چو زهر الیم
4 غم و شادی این جهان عبث است ظاهرش مشک و باطنش خبث است
1 از خدا جز ولی کجا ترسد مورکی کی ز اژدها ترسد
2 نرود موش پیش گربه دلیر لیک بی ترس میرود بر شیر
3 لایق گربه است موش پلید نکند قصد موش شیر عنید
4 خوف خلقان ز شحنه و عسس است آنکه ترسد ز حق غریب کس است
1 مصطفی گفت هر که کرد یقین که رسد ترک را عوض در حین
2 جود کردن بر او شود آسان چون عوض میبرد دو صد چندان
3 نی هر آن کس که دانه میکارد دانه ز انبار خویش می آرد
4 در زمینش همیفشاند خوش تا یکی را عوض برد ده و شش
1 مصطفی گفت هر که قومی را دوست دارد ز جان و دل بصفا
2 هست از ایشان گذر کن از ظاهر مؤمنش دان و گر بود کافر
3 گفت شخصی بلابه پیش رسول که منم در عنا ز نفس فضول
4 جز دروغ و سقط نمیگویم سوی خمر و زنا همی پویم
1 زان سبب آفریدت او مختار که تو باشی زرای خود برکار
2 قدرتت داد بر همه اشیا جبر بگذار و شو مطیع او را
3 غیر انسان ز دیو و از پریان از جماد و نبات و از حیوان
4 هم زخ اک و ز باد و آب و زنار از بد و نیک و از گل و از خار
1 دان که مخلوق جمله سه شکل اند یک گره جسم و یک گره عقل اند
2 یک گره از دو چیز مختلط اند نیم از عقل و نیم جسم نژند
3 آنکه جسم اند محض حیوان اند وانکه جسم اند و عقل انسان اند
4 وانکه عقل اند جملگی ملک اند همه تسبیح گوی بر فلک اند
1 این جهان همچو لیل و آن چو نهار این بود چون دی آن بود چو بهار
2 خواب غفلت از آن شده است گران که می لیل بیحد است و کران
3 ساقی لیل خلق را ز شراب آن چنان کرده است مست و خراب
4 که بصد بانگ بر نمی خیزند و ز شقا خون خود همی ریزند
1 در نبی گفت حق که یک ذره از بد و نیک ای بخود غره
2 جمله اعمال خویش خواهی دید از شر و خیر همچو روز پدید
3 بنگر تا ز تو چه می آید کن حذر ز آنچه آن نمی باید
4 کاخر کار بر تو خواهد گشت شادجانی که که تخم طاعت ک شت
1 زان باحمد خطاب شد لولاک که برای تو ساختیم افلاک
2 ور نبودی مراد صورت تو نشدی آفریده یک سر مو
3 نی ملایک بدی و نی انسان نی جماد و نبات و نی حیوان
4 انبیا جمله همچو چاووشان از تو با خلق داده اند نشان