اولیا را بود مقام دگر از سلطان ولد ولدنامه 150
1. اولیا را بود مقام دگر
خورش دیگر و مدام دگر
نشنیدی چه گفت پیغمبر از سلطان ولد ولدنامه 151
1. نشنیدی چه گفت پیغمبر
آنکه بد بر شهان دین سرور
ذره ای نیست آسمان و از سلطان ولد ولدنامه 152
1. ذره ای نیست آسمان و زمین
پیش آن آفتاب عل ّ یین
شمس رالشکرش نه نوروی از سلطان ولد ولدنامه 153
1. شمس رالشکرش نه نوروی است
تاب چون خنجرش فتول فی است
رحمت عالم است مرد خدا از سلطان ولد ولدنامه 154
1. رحمت عالم است مرد خدا
دستگیر و پناه در دو سرا
اصل خلق است و خلق مظهر از سلطان ولد ولدنامه 155
1. اصل خلق است و خلق مظهر آن
خلق را گیر و سوی خلق مران
هرکرا جان او ز عهد الست از سلطان ولد ولدنامه 156
1. هرکرا جان او ز عهد الست
بود بیگانه وین طرف پیوست
سیر آن راه در وصال بود از سلطان ولد ولدنامه 157
1. سیر آن راه در وصال بود
از کمالی سوی کمال رود
در نبی گفت حق که خلق جهان از سلطان ولد ولدنامه 158
1. در نبی گفت حق که خلق جهان
از صغیر و کبیر و پیر و جوان
حمله ها میکنم که بنمایم از سلطان ولد ولدنامه 159
1. حمله ها میکنم که بنمایم
بندها را تمام بگشایم
بلکه خود بی اشارتی معلوم از سلطان ولد ولدنامه 160
1. بلکه خود بی اشارتی معلوم
شود او را تو گر کنی مکتوم