در راه عشق با دل شیدا فتاده‌ایم از وحشی بافقی غزل 300
1. در راه عشق با دل شیدا فتاده‌ایم
چندان دویده‌ایم که از پا فتاده‌ایم
...
از بهر چه در مجلس جانانه از وحشی بافقی غزل 301
1. از بهر چه در مجلس جانانه نباشم
گرد سر آن شمع چو پروانه نباشم
...
جان رفت و ما به آرزوی دل نمی‌رسیم از وحشی بافقی غزل 302
1. جان رفت و ما به آرزوی دل نمی‌رسیم
هرچند می‌رویم به منزل نمی‌رسیم
...
برو که با دل پر درد و روی زرد از وحشی بافقی غزل 303
1. برو که با دل پر درد و روی زرد بیایم
اگر چو باد روی تند همچو گرد بیایم
...
مدتی شد کز گلستانی جدا افتاده‌ام از وحشی بافقی غزل 304
1. مدتی شد کز گلستانی جدا افتاده‌ام
عندلیبم سخت بی برگ و نوا افتاده‌ام
...
صبرم نماند و نیست دگر تاب از وحشی بافقی غزل 305
1. صبرم نماند و نیست دگر تاب فرقتم
خوش بر سر بهانه نشسته‌ست طاقتم
...
کی بود کز تو جان فکاری نداشتم از وحشی بافقی غزل 306
1. کی بود کز تو جان فکاری نداشتم
درد دلی و نالهٔ زاری نداشتم
...
آتش به جگر زان رخ افروخته از وحشی بافقی غزل 307
1. آتش به جگر زان رخ افروخته دارم
وین گریهٔ تلخ از جگرسوخته دارم
...
چها با جان خود دور از رخ جانان از وحشی بافقی غزل 308
1. چها با جان خود دور از رخ جانان خود کردم
مگر دشمن کند اینها که من با جان خود کردم
...
دیریست که رندانه شرابی از وحشی بافقی غزل 309
1. دیریست که رندانه شرابی نکشیدیم
در گوشهٔ باغی می نابی نکشیدیم
...
جانا چه واقعست بگو تا چه از وحشی بافقی غزل 310
1. جانا چه واقعست بگو تا چه کرده‌ایم
با ما چه شد که بد شده‌ای ما چه کرده‌ایم
...
من که چون شمع از تف دل جانگدازی از وحشی بافقی غزل 311
1. من که چون شمع از تف دل جانگدازی می‌کنم
گر سرم برداری از تن سرفرازی می‌کنم
...