ز کوی آن پری دیوانه رفتم از وحشی بافقی غزل 288
1. ز کوی آن پری دیوانه رفتم
نکو کردم خردمندانه رفتم
...
خوشست آن مه به اغیار آزمودم از وحشی بافقی غزل 289
1. خوشست آن مه به اغیار آزمودم
به من خوش نیست بسیار آزمودم
...
از آن تر شد به خون دیده دامانی از وحشی بافقی غزل 290
1. از آن تر شد به خون دیده دامانی که من دارم
که با تردامنان یار است جانانی که من دارم
...
انجام حسن او شد پایان عشق از وحشی بافقی غزل 291
1. انجام حسن او شد پایان عشق من هم
رفت آن نوای بلبل بی برگ شد چمن هم
...
دور از چمن وصل یکی مرغ اسیرم از وحشی بافقی غزل 292
1. دور از چمن وصل یکی مرغ اسیرم
ترسم که شوی غافل و در دام بمیرم
...
از تندی خوی تو گهی یاد نکردم از وحشی بافقی غزل 293
1. از تندی خوی تو گهی یاد نکردم
کز درد ننالیدم و فریاد نکردم
...
ز کمال ناتوانی به لب آمدست از وحشی بافقی غزل 294
1. ز کمال ناتوانی به لب آمدست جانم
به طبیب من که گوید که چه زار و ناتوانم
...
همخواب رقیبانی و من تاب از وحشی بافقی غزل 295
1. همخواب رقیبانی و من تاب ندارم
بی‌تابم و از غصهٔ این خواب ندارم
...
منفعل گشت بسی دوش چو مستش از وحشی بافقی غزل 296
1. منفعل گشت بسی دوش چو مستش دیدم
بوده در مجلس اغیار چنین فهمیدم
...
چون طفل اشک پرده در راز نیستم از وحشی بافقی غزل 297
1. چون طفل اشک پرده در راز نیستم
از من مپوش راز که غماز نیستم
...
در آن مجلس که او را همدم اغیار از وحشی بافقی غزل 298
1. در آن مجلس که او را همدم اغیار می‌دیدم
اگر خود را نمی‌کشتم بسی آزار می‌دیدم
...
دلی و طاقت سد آه آتشین دارم از وحشی بافقی غزل 299
1. دلی و طاقت سد آه آتشین دارم
همین منم که دل و طاقت چنین دارم
...