ابیات پراکنده در دیوان اشعار واعظ قزوینی

1 بخوی نرم شود عقده های مشکل حل که پنبه سخت کلیدی است قفل محکم را!

1 ما را چو باز طایر دل پای بست تست مانند بهله، زندگی ما بدست تست

1 نبود گرت عطا، برخ سائلان بخند روی گشاده نایب دست گشاده است

1 نگردد مرد کامل تا نیاید از وطن بیرون نفس کی حرف گرد تا نیاید از دهن بیرون؟!

1 بی فکر تو، ناپاک دل از لوث جهانست بی ذکر تو، دل خانه بی آب روان است

1 رسیده ضعف بجایی که همچو پنجه بط نگه ز پرده چشمم برون نمیآید

1 تا بگلشن را او با آن قد رعنا فتاد چون الف هر سرو از دنبال آن بالا فتاد

1 گوشه گیری پیشه کن، گر جمع می‌خواهی حواس چون کمند وحدت این اوراق را شیرازه نیست

1 عیش گیتی پر نمک و شور و شر است کیفیت از این شراب جستن غلط است

1 اگر بیند بخوابم، نرگسش بی‌خواب می‌گردد اگر با زلف گویم حال دل، بی‌تاب می‌گردد