نالم از دست تو ای ناله که تاثیر نکردی از شهریار گزیدهٔ غزلیات 132
1. نالم از دست تو ای ناله که تاثیر نکردی
گر چه او کرد دل از سنگ تو تقصیر نکردی
ای صبا با تو چه گفتند که خاموش شدی از شهریار گزیدهٔ غزلیات 133
1. ای صبا با تو چه گفتند که خاموش شدی
چه شرابی به تو دادند که مدهوش شدی
باز امشب ای ستاره تابان نیامدی از شهریار گزیدهٔ غزلیات 134
1. باز امشب ای ستاره تابان نیامدی
باز ای سپیده شب هجران نیامدی
آن کبوتر ز لب بام وفا شد سفری از شهریار گزیدهٔ غزلیات 135
1. آن کبوتر ز لب بام وفا شد سفری
ما هم از کارگه دیده نهان شد چو پری
فریب رهزن دیو و پری تو چون نخوری از شهریار گزیدهٔ غزلیات 136
1. فریب رهزن دیو و پری تو چون نخوری
که راه آدم و حوا زده است دیو و پری
زلف او برده قرار خاطر از من یادگاری از شهریار گزیدهٔ غزلیات 137
1. زلف او برده قرار خاطر از من یادگاری
من هم از آن زلف دارم یادگاری بیقراری
ای پریچهره که آهنگ کلیسا داری از شهریار گزیدهٔ غزلیات 138
1. ای پریچهره که آهنگ کلیسا داری
سینه مریم و سیمای مسیحا داری
ز دریچه های چشمم نظری به ماه داری از شهریار گزیدهٔ غزلیات 139
1. ز دریچه های چشمم نظری به ماه داری
چه بلند بختی ای دل که به دوست راه داری
دستی که گاه خنده بآن خال می‌بری از شهریار گزیدهٔ غزلیات 140
1. دستی که گاه خنده بآن خال می‌بری
ای شوخ سنگدل دلم از حال می‌بری
دل و جانیکه دربردم من از ترکان قفقازی از شهریار گزیدهٔ غزلیات 141
1. دل و جانیکه دربردم من از ترکان قفقازی
به شوخی می برند از من سیه چشمان شیرازی
اگر بلاکش بیداد را به داد رسی از شهریار گزیدهٔ غزلیات 142
1. اگر بلاکش بیداد را به داد رسی
خدا کند که به سر منزل مراد رسی
در دیاری که در او نیست کسی یار کسی از شهریار گزیدهٔ غزلیات 143
1. در دیاری که در او نیست کسی یار کسی
کاش یارب که نیفتد به کسی کار کسی