رفتی و در دل هنوزم از شهریار گزیدهٔ غزلیات 144
1. رفتی و در دل هنوزم حسرت دیدار باقی
حسرت عهد و وداعم با دل و دلدار باقی
نه عقلی و نه ادراکی از شهریار گزیدهٔ غزلیات 145
1. نه عقلی و نه ادراکی و من خود خاک و خاشاکی
چه گویم با تو کز عزت ورای عقل و ادراکی
ای گل به شکر آنکه از شهریار گزیدهٔ غزلیات 146
1. ای گل به شکر آنکه در این بوستان گلی
خوش دار خاطری ز خزان دیده بلبلی
خوشست پیری اگر مانده از شهریار گزیدهٔ غزلیات 147
1. خوشست پیری اگر مانده بود جان جوانی
ولی ز بخت بد از من نه جسم ماند و نه جانی
خلوتم چراغان کن از شهریار گزیدهٔ غزلیات 148
1. خلوتم چراغان کن ای چراغ روحانی
ای ز چشمه نوشت چشم و دل چراغانی
نالدم پای که چند از شهریار گزیدهٔ غزلیات 149
1. نالدم پای که چند از پی یارم بدوانی
من بدو میرسم اما تو که دیدن نتوانی
ریختم با نوجوانی از شهریار گزیدهٔ غزلیات 150
1. ریختم با نوجوانی باز طرح زندگانی
تا مگر پیرانه سر از سر بگیرم نوجوانی
بار دیگر گر فرود از شهریار گزیدهٔ غزلیات 151
1. بار دیگر گر فرود آرد سری با ما جوانی
داستانها دارم از بیداد پیری با جوانی
ای دل به ساز عرش اگر از شهریار گزیدهٔ غزلیات 152
1. ای دل به ساز عرش اگر گوش می‌کنی
از ساکنان فرش فراموش می‌کنی
ای غنچه خندان چرا از شهریار گزیدهٔ غزلیات 153
1. ای غنچه خندان چرا خون در دل ما می‌کنی
خاری به خود می‌بندی و ما را ز سر وا می‌کنی
امشب ای ماه به درد از شهریار گزیدهٔ غزلیات 154
1. امشب ای ماه به درد دل من تسکینی
آخر ای ماه تو همدرد من مسکینی
چو ابرویت نچمیدی از شهریار گزیدهٔ غزلیات 155
1. چو ابرویت نچمیدی به کام گوشه نشینی
برو که چون من و چشمت به گوشه ها بنشینی