غزلیات ناتمام در دیوان اشعار اسیر شهرستانی

1 بسکه نظاره ز تاب رخ جانان افروخت می توان شمع در این بزم ز مژگان افروخت

2 در میان تو و خورشید نگنجد نسبت شعله تیغ تو از خون شهیدان افروخت

3 زین خجالت که لبت خون به دل صهبا کرد پنبه چون گل به سر شیشه مستان افروخت

1 درد می دردی به ایاغت نرسیده است بوی گل داغی به دماغت نرسیده است

2 عاشق زکجا شکوه کجا این چه خیالی است پیداست کزین باده دماغت نرسیده است

3 سبز است ز خون دل ما حاصلت ای چرخ این است که یک میوه باغت نرسیده است

1 دل ما سوخت دود گلخن کیست پر ز خون شد بهار گلشن کیست

2 آه بلبل چراغ خلوت ما نکهت گل نسیم دامن کیست

1 الهی آشنا کن ساقی بیگانه ما را که از زهر نگاهی پر کند پیمانه ما را

2 دل از بی دردی آمد در فغان سودای عشقی کو که در زنجیر خاموشی کشد دیوانه ما را

3 حدیث درد عشق ما به نام دیگران گویید به این تقریب شاید بشنود افسانه ما را

1 گلشن تویی بهار شکفتن به کام کیست شمشاد بنده تو رعونت غلام کیست

2 بی جلوه خوشخرامی و بی خنده خوش نمک سرو و گل از تو بلبل و قمری به دام کیست

3 مستی ندیده ام که سراغی نکره ام یاران طلسم توبه شکستن به نام کیست

1 گر چه ساقی صرفه در خون خوردن من دیده است طالعم را توبه در اوج شکستن دیده است

2 کی فراموشم شود وحشت پرستیهای دل دوست هم خود را در این آیینه دشمن دیده است

3 ظرف دلتنگی نداری لاف رسوایی مزن ظرف دلتنگی نداری لاف رسوایی مزن

1 دلم در اضطراب اضطراب است که هر گردش طلسم فتح باب است

2 بنازم همت دست تهی را هر انگشتش کلید فتح باب است

1 بس که در بزمش نگه سرمشق حیرت گشته است راز دل ممنون تأثیر محبت گشته است

2 چون تسلی بخشدم زخمی که از مژگان اوست تا دل آیینه بیتاب جراحت گشته است

3 خوانده نور چشم خود آیینه ما را غبار گنج باد آورد ما گرد کدروت گشته است

1 مزه عمر جنون بوی بهار آمده است نمک مجلس مستان به چه کار آمده است

2 نشئه فیض صبوحی زدگان بوی گل است گرد جولان کسی صبح شکار آمده است

3 طره آمیخته با عقد گهر بر رویش گلبن ناله زنجیر به بار آمده است

1 دل ز سودای کسی بی غم مباد بی خیالت خاطرم خرم مباد

2 هر کجا ماندم ز پا دستم گرفت سایه عشق از سر من کم مباد