مزه عمر جنون بوی بهار آمده است از اسیر غزل 121
1. مزه عمر جنون بوی بهار آمده است
نمک مجلس مستان به چه کار آمده است
چون گل آشفته و چون شعله سوار آمده است از اسیر غزل 122
1. چون گل آشفته و چون شعله سوار آمده است
صبح رویش ز شبیخون بهار آمده است
کشت جهان ز نشو و نما پاک مانده است از اسیر غزل 123
1. کشت جهان ز نشو و نما پاک مانده است
آن دانه صرف برده که در خاک مانده است
سربلندیها غباری بوده است از اسیر غزل 124
1. سربلندیها غباری بوده است
آسمان هم خاکساری بوده است
چون دور ز وصل یار می بوده است از اسیر غزل 125
1. چون دور ز وصل یار می بوده است
دل در بر من چه کار می بوده است
خط او دام هوش گردیده است از اسیر غزل 126
1. خط او دام هوش گردیده است
لاله ریحان فروش گردیده است
گر چه ساقی صرفه در خون خوردن من دیده است از اسیر غزل 127
1. گر چه ساقی صرفه در خون خوردن من دیده است
طالعم را توبه در اوج شکستن دیده است
باغها از سایه ابر بهاری دیده است از اسیر غزل 128
1. باغها از سایه ابر بهاری دیده است
دیده ما صرفه ها در گریه باری دیده است
درد می دردی به ایاغت نرسیده است از اسیر غزل 129
1. درد می دردی به ایاغت نرسیده است
بوی گل داغی به دماغت نرسیده است
طراوت چمن از خون دل فشانیهاست از اسیر غزل 130
1. طراوت چمن از خون دل فشانیهاست
بهار عشرت ایام دل جوانیهاست
شمع و چراغ مجلس مستان می و نی است از اسیر غزل 131
1. شمع و چراغ مجلس مستان می و نی است
جام و کدوی باده پرستان جم و کی است
آهم ز لخت دل فلک گل ستاره ای است از اسیر غزل 132
1. آهم ز لخت دل فلک گل ستاره ای است
حیرانیم بهار بهشت نظاره ای است