عالم شکار فتنه چشم سیاه اوست از اسیر غزل 145
1. عالم شکار فتنه چشم سیاه اوست
هر جا که می روم سر تیر نگاه اوست
گل خانه زاد خاک ره انتظار کیست از اسیر غزل 146
1. گل خانه زاد خاک ره انتظار کیست
پرواز عندلیب به بال غبار کیست
چرایی سرگران تقصیر ما چیست از اسیر غزل 147
1. چرایی سرگران تقصیر ما چیست
بکش، در آتش افکن، مدعا چیست
ای که می پرسی که آرامت چه شد آرام چیست از اسیر غزل 148
1. ای که می پرسی که آرامت چه شد آرام چیست
شعله آرام دلم گردید حرف خام چیست
وصل تو برازنده حسن طلب کیست از اسیر غزل 149
1. وصل تو برازنده حسن طلب کیست
چشم تو نوازنده شرم و ادب کیست
گریه می گوید که عالم کشت بی انباز کیست از اسیر غزل 150
1. گریه می گوید که عالم کشت بی انباز کیست
ناله می گوید فلک دود سپند راز کیست
ظلمت شب پردگی راز کیست از اسیر غزل 151
1. ظلمت شب پردگی راز کیست
نور سحر آینه پرداز کیست
گلشن تویی بهار شکفتن به کام کیست از اسیر غزل 152
1. گلشن تویی بهار شکفتن به کام کیست
شمشاد بنده تو رعونت غلام کیست
دل ما سوخت دود گلخن کیست از اسیر غزل 153
1. دل ما سوخت دود گلخن کیست
پر ز خون شد بهار گلشن کیست
دوری گل بال مرغان قفس را عار نیست از اسیر غزل 154
1. دوری گل بال مرغان قفس را عار نیست
بینوایی همت بی دسترسی را عار نیست
هر کس از خیال نگاه تو دور نیست از اسیر غزل 155
1. هر کس از خیال نگاه تو دور نیست
گر حور آیدش به نظر بی قصور نیست
یک شب که اشک تشنه افشای راز نیست از اسیر غزل 156
1. یک شب که اشک تشنه افشای راز نیست
بیدرد را گمان که دلم در گداز نیست