لب بگشا به گفتگو تا دل ما روا شود از اسیر غزل 276
1. لب بگشا به گفتگو تا دل ما روا شود
گرد مرا به باد ده تا نمک هوا شود
عشق یک پرده از آن عاشق پر نور شود از اسیر غزل 277
1. عشق یک پرده از آن عاشق پر نور شود
تا به چشم بد اگر کس نگرد کور شود
آن را که از برای تو خاطر غمین شود از اسیر غزل 278
1. آن را که از برای تو خاطر غمین شود
صد چین تازه در چمن آستین شود
سرو از چمنت پای به زنجیر برآید از اسیر غزل 279
1. سرو از چمنت پای به زنجیر برآید
آزادی ما تا چقدر دیر برآید
هر خار که از چمن برآید از اسیر غزل 280
1. هر خار که از چمن برآید
بهر دل زار من برآید
چه شرم است اینکه سویم ننگرد چون مست ناز آید از اسیر غزل 281
1. چه شرم است اینکه سویم ننگرد چون مست ناز آید
که ترسد از گل بیهوشی من بوی راز آید
مرا از صحبت زاهد غم دیرینه باز آید از اسیر غزل 282
1. مرا از صحبت زاهد غم دیرینه باز آید
دل ساغر پرستم از شب آدینه باز آید
شبی کز دیده سیل لاله گون بیرون نمی آید از اسیر غزل 283
1. شبی کز دیده سیل لاله گون بیرون نمی آید
دلم از خجلت بخت زبون بیرون نمی آید
چند منعم ز کوی یار کنید از اسیر غزل 284
1. چند منعم ز کوی یار کنید
حیرتم را یکی هزار کنید
تو را که از لب چون پسته قند می‌روید از اسیر غزل 285
1. تو را که از لب چون پسته قند می‌روید
نمک ز داغ من دردمند می‌روید
نگاهش آشنا شد آشناتر از اسیر غزل 286
1. نگاهش آشنا شد آشناتر
دعای بی اثر حاجت رواتر
شبنم اشکی به دل دارم ثمرها بیشتر از اسیر غزل 287
1. شبنم اشکی به دل دارم ثمرها بیشتر
یا ربی دارم به لب جوش اثرها بیشتر