جان سختی دلم را بیداد از اسیر شهرستانی غزل 252
1. جان سختی دلم را بیداد می شناسد
قدر ستم کشان را فرهاد می شناسد
...
گریختم که به گرد ره تو از اسیر شهرستانی غزل 253
1. گریختم که به گرد ره تو کس نرسد
گداختم که به آیینه ات نفس نرسد
...
دل ز تاراج نگاه شعله از اسیر شهرستانی غزل 254
1. دل ز تاراج نگاه شعله بازش می‌رسد
گفتن افسانه سوز و گدازش می‌رسد
...
هستیم از بس غبار خاطر از اسیر شهرستانی غزل 255
1. هستیم از بس غبار خاطر احباب شد
هر سر مژگان من سرچشمه سیلاب شد
...
از کدوی باده کی باشد از اسیر شهرستانی غزل 256
1. از کدوی باده کی باشد که گلها بشکفد
در گل ساغر بهار خاطر ما بشکفد
...
دل افسرده هر خام جوش از اسیر شهرستانی غزل 257
1. دل افسرده هر خام جوش ما نمی‌داند
کسی تا می ننوشد نشئه صهبا نمی‌داند
...
ز خمار عضو عضوم به شکسته از اسیر شهرستانی غزل 258
1. ز خمار عضو عضوم به شکسته خار ماند
نفس از خرابی دل به کف غبار ماند
...
غمت به راحت وصلت به جنگ از اسیر شهرستانی غزل 259
1. غمت به راحت وصلت به جنگ می ماند
تغافلت به سپاه فرنگ می ماند
...
یکدلم گرچه پریشان نظرم از اسیر شهرستانی غزل 260
1. یکدلم گرچه پریشان نظرم ساخته اند
گوشه گیرم که چنین در به درم ساخته اند
...
هر که را چیزی به قدر ظرف از اسیر شهرستانی غزل 261
1. هر که را چیزی به قدر ظرف همت داده اند
روزی ما از سر خوان محبت داده اند
...
درها به روی ناز و تماشا از اسیر شهرستانی غزل 262
1. درها به روی ناز و تماشا گشاده اند
دل برده اند و در عوض آیینه داده اند
...
در این مکتب کتاب عقل از اسیر شهرستانی غزل 263
1. در این مکتب کتاب عقل را دیوانه می‌خواند
خط دیوانی زنجیر را فرزانه می‌خواند
...