غزلیات ناتمام در دیوان اشعار اسیر شهرستانی

1 سینه ام قاب گل روی تو باد در مشامم حسن شب بوی تو باد

2 هرکسی خواهد رقیب من شود حاصلش چوگان جادوی تو باد

1 که داغ عاشق ناکام می تواند داد به غیر ما به که دشنام می تواند داد

2 دل به خون محبت سرشته ای دارم اگر خمار شوم جام می تواند داد

1 غبار ما به او گل می فرستد که پیغام تحمل می فرستد

2 شکار طره آشفتگیها به خوابم بوی سنبل می فرستد

1 اگر یک دم خیال سرش از دل دور می‌افتد چو مرهم زخم ما از دیده ناسور می‌افتد

1 نگاهش از دل ما بر سر نابود می‌رنجد چو خوی نازکی دیر آتشی شد زود می‌رنجد

2 دماغ آشفته‌ام پروانه دیوانه‌ای دارم به یاد شعله‌ای می‌سوزد و از دود می‌رنجد

3 برای خاطری چون غنچه پژمرده حیرانم که چون بیند دل ما را غبار‌آلود می‌رنجد

1 سرم در محشر سودا نگنجد دلم در سینه صحرا نگنجد

1 حرفی است محبت که به گفتار نگنجد این راز در آیینه اظهار نگنجد

2 چون ذره سپردیم سراپا به نگاهی در دیده مشتاق تو دیدار نگنجد

1 عکس تو در آیینه ادراک نگنجد مجنون تو در خانه افلاک نگنجد

2 بر آتش شمشیر تو آن سرکه سپند است خورشید صفت در خم فتراک نگنجد

1 به دل زگرمی عشقم هوس نمی گنجد در آتشی که منم خار و خس نمی گنجد

2 ز بس که گشته ام از ذوق بیخودی لبریز درون سینه تنگم نفس نمی گنجد

3 دلیل راه اسیران عشق خاموشی است به گوش شوق صدای جرس نمی گنجد

1 شهید خوی گرمش مهر را در کینه می‌پیچد نگه در دیده می‌دوزد نفس در سینه می‌پیچد

2 عجب گر از خمارم صبح شنبه دیده بگشاید ز بس در کلبه‌ام دود شب آدینه می‌پیچد