یار با ما سر وفا دارد از اسیر غزل 216
1. یار با ما سر وفا دارد
نگهش رنگ آشنا دارد
عیشم از دولت بیدار اثرها دارد از اسیر غزل 217
1. عیشم از دولت بیدار اثرها دارد
شبم از گردش پیمانه سحرها دارد
در صف زنده دلان عزت دیگر دارد از اسیر غزل 218
1. در صف زنده دلان عزت دیگر دارد
هر که چون شیشه دعای قدح از بر دارد
بر قصد طره سنبل چو زلفش تاب بر دارد از اسیر غزل 219
1. بر قصد طره سنبل چو زلفش تاب بر دارد
درآید آفتاب از پا چو سر از خواب بر دارد
لب از تبسم و چشم از ادا خبر دارد از اسیر غزل 220
1. لب از تبسم و چشم از ادا خبر دارد
کسی نگفت که دل از کجا خبر دارد
گرد جولان تو را گل به جبین بر دارد از اسیر غزل 221
1. گرد جولان تو را گل به جبین بر دارد
هر چه بارد ز هوا ابر زمین بر دارد
اگر امروز دل در سینه پرواز دگر دارد از اسیر غزل 222
1. اگر امروز دل در سینه پرواز دگر دارد
پری دیده است این دیوانه انداز دگر دارد
دردی که می کشد جان منت به خویش دارد از اسیر غزل 223
1. دردی که می کشد جان منت به خویش دارد
نامی که می برد دل مصحف به پیش دارد
دلم به لاله و گل بی رخت جدل دارد از اسیر غزل 224
1. دلم به لاله و گل بی رخت جدل دارد
بهار داغم از این عیش بیمحل دارد
سیرگل زیر پیرهن دارد از اسیر غزل 225
1. سیرگل زیر پیرهن دارد
جان آیینه در بدن دارد
سرشته ایم به دل درد را گلاب ندارد از اسیر غزل 226
1. سرشته ایم به دل درد را گلاب ندارد
نوشته ایم به خون نامه را جواب ندارد
کدامین جلوه یارب اختیار این چمن دارد از اسیر غزل 227
1. کدامین جلوه یارب اختیار این چمن دارد
که ما را در طلسم سایه سرو و سمن دارد