تا از دل و دین جدا نگشتیم از اسیر غزل 789
1. تا از دل و دین جدا نگشتیم
با درد تو آشنا نگشتیم
چون توکل هر کجا رفتیم استغنا زدیم از اسیر غزل 790
1. چون توکل هر کجا رفتیم استغنا زدیم
هر چه را دیدیم همچون سیل پشت پا زدیم
عقلیم و طفل مکتب نادانی خودیم از اسیر غزل 791
1. عقلیم و طفل مکتب نادانی خودیم
گنجیم و خانه زاد پریشانی خودیم
ماییم و یاد دوست غنیمت کجا بریم از اسیر غزل 792
1. ماییم و یاد دوست غنیمت کجا بریم
عالم تمام اوست شکایت کجا بریم
بار امید و ناز قناعت نمی کشیم از اسیر غزل 793
1. بار امید و ناز قناعت نمی کشیم
جز منت اثر ز محبت نمی کشیم
ما درد به درمان مسیحا نفروشیم از اسیر غزل 794
1. ما درد به درمان مسیحا نفروشیم
سامان لب خشک به دریا نفروشیم
آسمان را رحم می آید به سرگردانیم از اسیر غزل 795
1. آسمان را رحم می آید به سرگردانیم
دل به درد آید قناعت را ز بی سامانیم
با دل به هرزه دست و گریبان چرا شویم از اسیر غزل 796
1. با دل به هرزه دست و گریبان چرا شویم
چون نیست در میانه صفایی جدا شویم
زخم دل گر شده بیکار به مرهم ندهیم از اسیر غزل 797
1. زخم دل گر شده بیکار به مرهم ندهیم
گل بی خنده به سیرابی شبنم ندهیم
آشفته دلی دارم چون ساغر بد مستان از اسیر غزل 798
1. آشفته دلی دارم چون ساغر بد مستان
بی صرفه منه زاهد سر در سر بد مستان
لخت جگر پاره بر آه نفس افشان از اسیر غزل 799
1. لخت جگر پاره بر آه نفس افشان
دامان گل و لاله به پای قفس افشان
محراب دعا ساخته ام آن صف مژگان از اسیر غزل 800
1. محراب دعا ساخته ام آن صف مژگان
حیرت به دعا خواسته ام زان صف مژگان