نگاهش دورگرد آشنایی از اسیر شهرستانی غزل 312
1. نگاهش دورگرد آشنایی است
تغافل بر سر صبرآزمایی است
گل هر ابر رنگین هوایی از اسیر شهرستانی غزل 313
1. گل هر ابر رنگین هوایی است
دل هر قطره گلچین هوایی است
ز حرف دوست اگر کار من از اسیر شهرستانی غزل 314
1. ز حرف دوست اگر کار من نرفت از دست
ز دست رفتم و دست سخن نرفت از دست
هر جا که نقش توبه شکستن از اسیر شهرستانی غزل 315
1. هر جا که نقش توبه شکستن شود درست
بزم بهار و رونق گلشن شود درست
ز بسکه هر طرف از خاطرم از اسیر شهرستانی غزل 316
1. ز بسکه هر طرف از خاطرم غبار نشست
نمی توان به سر راه انتظار نشست
در دامت آن غبار که بر از اسیر شهرستانی غزل 317
1. در دامت آن غبار که بر بال و پر نشست
شد توتیای بینش و در چشم تر نشست
شادیم از دلی که شکستن از اسیر شهرستانی غزل 318
1. شادیم از دلی که شکستن عیار اوست
داریم عالمی که خرابی حصار اوست
حسن آتش و دل سمندر اوست از اسیر شهرستانی غزل 319
1. حسن آتش و دل سمندر اوست
عشق آفت و درد لشگر اوست
جفا جویی سپند آتش اوست از اسیر شهرستانی غزل 320
1. جفا جویی سپند آتش اوست
اجل مزدور خوی سرکش اوست
درد بیدرمان دوای جان از اسیر شهرستانی غزل 321
1. درد بیدرمان دوای جان بی آرام اوست
تلخی مردن شراب صاف درد آشام اوست
آنچه دل را می نوازد درد از اسیر شهرستانی غزل 322
1. آنچه دل را می نوازد درد بیدرمان اوست
آنکه جان را زنده دارد آتش پنهان اوست
کرده خونم را صف مژگان از اسیر شهرستانی غزل 323
1. کرده خونم را صف مژگان چراغان زیر پوست
موج نشتر می زند نبض شهیدان زیر پوست